Missale Romanum, Messa votiva in tempo di terremoto

Introitus

SALUS pópuli ego sum, dicit Dóminus : de quacúmque tribulatióne clamáverint ad me, exáudiam eos : et ero illórum Dóminus in perpétuum. Ps. 77, 1 Atténdite, pópule meus, legem meam : inclináte aurem vestram in verba oris mei. V). Glória Patri. 

Oratio

OMmnípotens sempitérne Deus, qui réspicis terram et facis eam trémere : parce metuéntibus, propitiáre supplícibus; ut, cujus iram terræ fundaménta concutiéntem expávimus, cleméntiam contritiónes ejus sanántem júgiter sentiámus. Per Dóminum.

Léctio Jeremíæ Prophétæ.
Jerem. 14, 7-8 et 9

SI iniquitátes nostræ respónderint nobis : Dómine, fac propter nomen tuum, quóniam multæ sunt aversiónes nostræ : tibi peccávimus. Exspectátio Israël, salvátor ejus in témpore tribulatiónis. Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen tuum invocátum est super nos, ne derelínquas nos, Dómine Deus noster.

Graduale. Ps. 43, 3-9 Liberásti nos, Dómine, ex affligéntibus nos : et eos, qui nos oderunt, confudísti. V). In Deo laudábimur tota die : et in nómine tuo confitébimur in saécula.

Allelúja, allelúja. V). Ps. 78, 9-10 Propítius esto, Dómine, peccátis nostris : ne quando dicant gentes : Ubi est Deus eórum? Allelúja.

Sequéntia sancti Evangélii secún-
dum Marcum.        Marc. 11, 22-26

IN illo témpore : Dixit Jesus discípulis suis : Habéte fidem Dei. Amen dico vobis, quia, quicúmque díxerit huic monti : Tóllere et míttere in mare, et non hæsitáverit in corde suo, sed credíderit quia, quodcúmque díxerit, fiat, fiet ei. Proptérea dico vobis : Omnia quæcúmque orántes pétitis, crédite quia accipiétis, et evénient vobis. Et cum stábitis ad orándum, dimíttite, si quid habétis advérsus áliquem : ut et Pater vester, qui in cælis est, dimíttat vobis peccáta vestra. Quod si vos non dimiséritis : nec Pater vester, qui in cælis est, dimíttet vobis peccáta vestra.

Offertorium. Ps. 137, 7 Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me, Dómine : et super iram inimicórum meórum exténdes manum tuam, et salvum me fáciet déxtera tua.

Secreta

DEus, qui fundásti terram super stabilitátem suam, súscipe oblatiónes et preces pópuli tui : ac, treméntis terræ perículis pénitus amótis, divínæ tuæ iracúndiæ terróres in humánæ salútis remédia convérte; ut, qui de terra sunt, et in terram reverténtur, gáudeant se fíeri sancta conversatióne cæléstes. Per Dóminum.

Communio. Ps. 118, 49-50 Meménto verbi tui servo tuo, Dómine, in quo mihi spem dedísti : hæc me consoláta est in humilitáte mea.

Postcommunio

TUére nos, Dómine, quaésumus, tua sancta suméntes : et terram, quam vídimus nostris iniquitátibus treméntem, supérno múnere firma; ut mortálium corda cognóscant, et te indignánte tália flagélla prodíre, et te miseránte cessáre. Per Dóminum.

Missale Romanum, Missæ votivæ II. Ad diversa, Missa pro quacumque necessitate; Orationes diversæ, 15. Tempore terræmotus. 

Questa voce è stata pubblicata in Senza categoria. Aggiungi ai segnalibri il permalink.

I commenti sono stati chiusi.