Giovedì 19 giugno 2025 Corpus Domini

Tu, qui cuncta scis et vales: qui nos pascis hic mortáles:
tuos ibi commensáles, coherédes et sodáles fac sanctórum cívium

 

19 Giugno tredicesimo delle Calende di Luglio

Giovedì

Corpus Domini

Doppio di prima classe con Ottava privilegiata di II Ordine. Paramenti bianchi. Messa «Cibávit eos … allelúja».

 

FERIA  V  POST  FESTUM  SSMÆ  TRINITATIS

IN FESTO

SSMI  CORPORIS  CHRISTI

 Duplex I classis cum Octava privilegiata II Ordinis

Introitus                                                                                              Ps. 80, 17

CIbávit eos ex ádipe fruménti, allelúja : et de petra, melle saturávit eos, allelúja, allelúja, allelúja. Ps. ibid., 2. Exsultáte Deo, adjutóri nostro : jubiláte Deo Jacob. V). Glória Patri. Cibávit.

Oratio

DEus, qui nobis sub Sacraménto mirábili passiónis tuæ memóriam reliquísti : tríbue, quaésumus, ita nos Córporis et Sánguinis tui sacra mystéria venerári; ut redemptiónis tuæ fructum in nobis júgiter sentiámus : Qui vivis.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli
ad Corínthios      I Cor. 11, 23-29

FRatres: Ego enim accépi a Dómino quod et trádidí vobis, quóniam Dóminus Jesus, in qua nocte tradebátur, accépit panem, et grátias agens fregit, et dixit: Accípite, et manducáte: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradétur: hoc fácite in meam commemoratiónem. Simíliter et cálicem, postquam cenávit, dicens : Hic calix novum Testaméntum est in meo sánguine. Hoc fácite, quotiescúmque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc, et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat. Itaque quicúmque manducáverit panem hunc, vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet autem seípsum homo : et sic de pane illo edat, et de cálice bibat. Qui enim mandúcat et bibit indígne, judícium sibi mandúcat et bibit : non dijúdicans corpus Dómini.

Graduale. Ps. 144, 15-16. Oculi ómnium in te sperant, Dómine : et tu das illis escam in témpore opportuno. V). Aperis tu manum tuam : et imples omne ánimal benedictióne.

Allelúja, allelúja. V). Joann. 6, 56-57. Caro mea vere est cibus, et sanguis meus vere est potus : qui mandúcat meam carnem, et bibit meum sánguinem, in me manet, et ego in eo.

¶ Et dicitur Allelúja, si infra Octavam Sequéntia omittatur.

Sequentia

LAuda, Sion, Salvatórem, lauda ducem et pastórem in hymnis et cánticis.

Quantum potes, tantum aude : quia major omni laude, nec laudáre súffícis.

Laudis thema speciális, panis vivus et vitális hódie propónitur.

Quem in sacræ mensa cœnæ, turbæ fratrum duodénæ datum non ambígitur.

Sit laus plena, sit sonóra, sit jucúnda, sit decóra mentis jubilátio.

Dies enim sollémnis agitur, in qua mensæ prima recólitur hujus institútio.

In hac mensa novi Regis, novum Pascha, novæ legis, Phase vetus términat.

Vetustátem nóvitas, umbram fugat véritas, noctem lux elíminat.

Quod in cœna Christus gessit, faciéndum hoc expréssit in sui memóriam.

Docti sacris institútis, panem, vinum in salútis consecrámus hóstiam.

Dogma datur Christiánis, quod in carnem transit panis, et vinum in sánguinem.

Quod non capis, quod non vides, animósa fírmat fides, præter rerum órdinem.

Sub divérsis speciébus, signis tantum, et non rebus, latent res exímiæ.

Caro cibus, sanguis potus : manet tamen Christus totus, sub utráque spécie.

A suménte non concísus, non confráctus, non divísus: ínteger accípitur.

Sumit unus, sumunt mille : quantum isti, tantum ille: nec sumptus consúmitur.

Sumunt boni, sumunt mali : sorte tamen inæquáli, vitæ, vel intéritus.

Mors est malis, vita bonis : vide paris sumptiónis quam sit dispar éxitus.

Fracto demum sacraménto, ne vacílles, sed meménto, tantum esse sub fragménto, quantum toto tégitur.

Nulla rei fit scissúra : signi tantum fit fractúra : qua nec status, nec statúra signáti minúitur.

Ecce panis Angelórum, factus cibus viatórum : vere panis filiórum, non mitténdus cánibus.

In figúris præsignátur, cum Isaac immolátur : agnus paschæ deputátur : datur manna pátribus.

Bone pastor, panis vere, Jesu, nostri miserére : tu nos pasce, nos tuére : tu nos bona fac vidére in terra vivéntium.

Tu, qui cuncta scis et vales : qui nos pascis hic mortáles : tuos ibi commensáles, coherédes et sodáles fac sanctórum cívium. Amen. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Joánnem               Joann. 6, 56-59

IN illo témpore : Dixit Jesus turbis Judæórum : Caro mea vere est cibus, et sanguis meus vere est potus. Qui mandúcat meam carnem, et bibit meum sánguinem, in me manet, et ego in illo. Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem : et qui mandúcat me, et ipse vivet propter me. Hic est panis, qui de cælo descéndit. Non sicut manducavérunt patres vestri manna, et mórtui sunt. Qui mandúcat hunc panem, vivet in ætérnum.

Credo. 

Offertorium. Levit. 21, 6. Sacerdótes Dómini incénsum et panes ófferunt Deo : et ídeo sancti erunt Deo suo, et non pólluent nomen ejus, allelúja.

Secreta

ECclésiæ tuæ, quaésumus, Dómine, unitátis et pacis propítius dona concéde : quæ sub oblátis munéribus mýstice designántur. Per Dóminum.

Præfatio de Nativitate, quæ dicitur per totam Octavam, juxta Rubricas.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque gratias ágere : Dómine sancte, Pa­ter omnípotens, ætérne Deus : Quia per incarnáti Verbi mystérium, nova mentis nostræ óculis lux tuæ cla­ritátis infúlsit ut, dum visibíliter Deum cognósci­mus, per hunc in invisibílium amórem rapiámur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Do­mina­tiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. I Cor. 11, 26-27. Quotiescúmque manducábitis panem hunc, et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat : ítaque quicúmque manducáverit panem, vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini, allelúja.

Postcommunio

FAc nos, quaésumus, Dómine, divinitátis tuæ sempitérna fruitióne repléri : quam pretiósi Córporis et Sánguinis tui temporális percéptio præfigúrat : Qui vivis.

¶ Infra Octavam et in die Octava dicitur Missa ut in Festo. Infra Octavam autem, in Missis privatis lectis, Sequentia ad libitum Celebrantis omitti potest, juxta Rubricas.

¶ Infra Octavam adduntur, item juxta Rubricas, Orationes pro diversitate Temporum assignatæ, nempe :

Oratio

2ª de S. Maria

COncéde nos fámulos tuos, quaésumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére : et, gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia. (Per Dóminum.)

3ª contra persecutores Ecclesiæ

ECclesiæ tuæ, quaésumus, Dómine, preces placátus admítte : ut, destrúctis adversitátibus et erróribus univérsis, secúra tibi sérviat libertáte. Per Dóminum.

Vel 3ª pro Papa

DEus, ómnium fidélium pastor et rector, fámulum tuum Francíscum, quem pastórem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti, propítius réspice : da ei, quaésumus, verbo et exémplo, quibus præest, profícere; ut ad vitam, una cum grege sibi crédito, pervéniat sempitérnam. Per Dóminum.

Secreta

2ª de S. Maria

TUa, Dómine, propitiatióne, et beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, ad perpétuam atque præséntem hæc oblátio nobis profíciat prosperitátem et pacem. (Per Dóminum.)

3ª contra persecutores Ecclesiæ

PRótege nos, Dómine, tuis mystériis serviéntes : ut, divínis  rebus inhæréntes, et córpore tibi famulémur et mente. Per Dóminum.

Vel 3ª pro Papa

OBlátis, quaésumus, Dómine, placáre munéribus : et fámulum tuum Francíscum, quem pastórem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti, assídua protectióne gubérna. Per Dóminum.

Postcommunio

2ª de S. Maria

SUmptis, Dómine, salútis nostræ subsídiis : da, quaésumus, beátæ Maríæ sempre Vírginis patrocíniis nos ubíque prótegi; in cujus veneratióne hæc tuæ obtúlimus majestáti. (Per Dóminum.)

3ª contra persecutores Ecclesiæ

QUaésumus, Dómine, Deus noster : ut, quos divína tríbuis  participatióne gaudére, humánis non sinas subjacére perículis. Per Dóminum.

Vel 3ª pro Papa

HÆc nos, quaésumus, Dómine, divini sacraménti percéptio prótegat : et fámulum tuum Francíscum, quem pastórem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti; una cum commísso sibi grege, salvet semper et múniat. Per Dóminum.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su Giovedì 19 giugno 2025 Corpus Domini

8 giugno 2025 Pentecoste


Veni, Sancte Spíritus, reple tuórum corda fidélium; et tui amóris in eis ignem accénde.

 

8 Giugno sesto delle Idi

Domenica di Pentecoste

Doppio di prima classe con Ottava privilegiata di I Ordine. Paramenti rossi. Messa «Spíritus … replévit … allelúja». Stazione a S. Pietro.

 

DOMINICA   PENTECOSTES

 Duplex I classis cum Octava privilegiata I Ordinis

Statio ad S. Petrum

Introitus                                                                                                  Sap. 1, 7

SPíritus Dómini replévit orbem terrárum, allelúja : et hoc quod cóntinet ómnia sciéntiam habet vocis, allelúja, allelúja, allelúja. Ps. 67, 2. Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus; et fúgiant, qui odérunt eum, a fácie ejus. V). Glória Patri. Spíritus.

Oratio

DEus, qui hodiérna die corda fidélium Sancti Spíritus illustratióne docuísti : da nobis in eódem Spíritu recta sápere, et de ejus semper consolatióne gaudére. Per Dóminum … in unitáte ejúsdem.

Léctio Actuum Apostólorum
Act. 2, 1-11

CUum compleréntur dies Pentecóstes, erant omnes discípuli páriter in eódem loco : et factus est repénte de cælo sonus, tamquam adveniéntis spíritus veheméntis, et replévit totam domum ubi erant sedéntes. Et apparuérunt illis dispertítæ linguæ tamquam ignis, sedítque supra síngulos eórum : et repléti sunt omnes Spíritu Sancto, et cæpérunt loqui váriis linguis, prout Spíritus Sanctus dabat éloqui illis. Erant autem in Jerúsalem habitántes Judæi, viri religiósi ex omni natióne, quæ sub cælo est. Facta autem hac voce, convénit multitúdo, et mente confúsa est, quóniam audiébat unusquísque lingua sua illos loquéntes. Stupébant autem omnes, et mirabántur, dicéntes : Nonne ecce omnes isti, qui loquúntur, Galilaéi sunt? Et quómodo nos audívimus unusquísque linguam nostram, in qua nati sumus? Parthi, et Medi, et Ælamítæ, et qui hábitant Mesopotámiam, Judaéam, et Cappadóciam, Pontum, et Asíam, Phrýgiam, et Pamphýliam, Ægýptum, et partes Líbyæ, quæ est circa Cyrénen, et ádvenæ Románi, Judaéi quoque, et Prosélyti, Cretes, et Arabes : audívimus eos loquéntes nostris linguis magnália Dei.

Allelúja, allelúja. V). Ps. 103, 30. Emítte Spíritum tuum, et creabúntur; et renovábis fáciem terræ. Alleluja. (Hic genuflectitur.) V). Veni, Sancte Spíritus, reple tuórum corda fidélium; et tui amóris in eis ignem accénde.

Sequentia

VEni, Sancte Spíritus, et emítte caélitus lucis tuæ rádium.

Veni, Pater páuperum; veni, dator múnerum, veni, lumen córdium.

Consolátor óptime, dulcis hospes ánimæ, dulce refrigérium.

In labóre réquies, in æstu tempéries, in fletu solátium.

O lux beatíssima, reple cordis íntima tuórum fidélium.

Sine tuo númine, nihil est in hómine, nihil est innóxium.

Lava quod est sórdidum, riga quod est áridum, sana quod est sáucium.

Flecte quod est rígidum, fove quod est frígidum, rege quod est dévium.

Da tuis fidélibus, in te confidéntibus, sacrum septenárium.

Da virtútis méritum, da salútis éxitum, da perénne gáudium. Amen. Allelúja.

¶ Et dicitur quotidie usque ad sequens Sabbatum inclusive.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Joánnem               Joann. 14, 23-31

IN illo témpore : Dixit Jesus discípulis suis : Si quis díligit me, sermónem meum servábit, et Pater meus díliget eum, et ad eum veniémus, et mansiónem apud eum faciémus : qui non díligit me, sermónes meos non servat. Et sermónem, quem audístis, non est meus : sed ejus, qui misit me, Patris. Hæc locútus sum vobis, apud vos manens. Paráclitus autem Spíritus Sanctus, quem mittet Pater in nómine meo, ille vos docébit ómnia, et súggeret vobis ómnia, quæcúmque díxero vobis. Pacem relínquo vobis, pacem meam do vobis : non quómodo mundus dat, ego do vobis. Non turbétur cor vestrum, neque formídet. Audístis quia ego dixi vobis : Vado, et vénio ad vos. Si diligerétis me, gauderétis útique, quia vado ad Patrem : quia Pater major me est. Et nunc dixi vobis priúsquam fiat : ut cum factum fúerit, credátis. Jam non multa loquar vobíscum : venit enim princeps mundi hujus, et in me non habet quidquam. Sed ut cognóscat mundus, quia díligo Patrem, et sicut mandátum dedit mihi Pater, sic fácio.

Credo. 

Offertorium. Ps. 67, 29-30. Confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis : a templo tuo, quod est in Jerúsalem, tibi ófferent reges múnera, allelúja.

Secreta

MÚnera quaésumus, Dómine, obláta sanctífica : et corda nostra Sancti Spíritus illustratióne emúnda. Per Dóminum … in unitáte ejúsdem.

Præfatio, Communicántes et Hanc ígitur propria.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus : per Christum Dómi­num nostrum. Qui ascéndens super omnes cælos, sedénsque ad déxteram tuam, promíssum Spíritum Sanctum hodiérna die in fílios adoptiónis effúdit. Quoprópter profúsis gáudiis, totus in orbe terrárum mundus exsúltat. Sed et supérnæ Virtútes, atque angélicæ Potestátes, hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Act. 2, 2 et 4. Factus est repénte de cælo sonus, tamquam adveniéntis spíritus veheméntis, ubi erant sedéntes, allelúja : et repléti sunt omnes Spíritu Sancto, loquéntes magnália Dei, allelúja, allelúja.

Postcommunio

SAncti Spíritus, Dómine, corda nostra mundet infúsio : et sui roris íntima aspersióne fœcúndet. Per Dóminum … in unitáte ejúsdem.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 8 giugno 2025 Pentecoste

Giovedì 29 maggio 2025 Ascensione

Viri Galilaéi, quid admirámini aspiciéntes in cælum? allelúja : quemádmodum
vidístis eum ascendéntem in cælum, ita véniet, allelúja, allelúja, allelúja.

 

29 Maggio quarto delle Calende di Giugno

Giovedì

Ascensione del Signore

Doppio di prima classe con Ottava privilegiata di III Ordine. Paramenti bianchi. Messa «Viri Galilaéi». Stazione a S. Pietro.

 

IN  ASCENSIONE  DOMINI

 Duplex I classis cum Octava privilegiata III Ordinis

Statio ad S. Petrum

Introitus                                                                                                  Act. 1, 11

VIri Galilaéi, quid admirámini aspiciéntes in cælum? allelúja : quemádmodum vidístis eum ascendéntem in cælum, ita véniet, allelúja, allelúja, allelúja. Ps. 46, 2. Omnes gentes, pláudite mánibus : jubiláte Deo in voce exsultatiónis. V). Glória Patri. Viri.

Oratio

COncéde, quaésumus, omnípotens Deus : ut, qui hodiérna die Unigénitum tuum, Redemptórem nostrum, ad cælos ascendísse crédimus; ipsi quoque mente in cæléstibus habitémus. Per eúndem Dóminum.

Léctio Actuum Apostólorum
Act. 1, 1-11

PRimum quidem sermónem feci de ómnibus, o Theóphile, quæ cœpit Jesus fácere et docére usque in diem, qua, præcípiens Apóstolis per Spíritum Sanctum, quos elégit, assúmptus est : quibus et praébuit seípsum vivum post passiónem suam in multas arguméntis, per dies quadragínta appárens eis et loquens de regno Dei. Et convéscens, præcépit eis ab Jerosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris, quam audístis (inquit) per os meum : quia Joánnes quidem baptizávit aqua, vos autem baptizabímini Spíritu Sancto non post multos hos dies. Igitur qui convénerant, interrogábant eum, dicéntes : Dómine, si in témpore hoc restítues regnum Israël? Dixit autem eis : Non est vestrum nosse témpora vel moménta, quæ Pater pósuit in sua potestáte : sed accipiétis virtútem superveniéntis Spíritus Sancti in vos, et éritis mihi testes in Jerúsalem et in omni Judaéa et Samaría et usque ad últimum terræ. Et cum hæc dixísset, vidéntibus illis, elevátus est, et nubes suscépit eum ab óculis eórum. Cumque intuerétur in cælum eúntem illum, ecce, duo viri astitérunt juxta illos in véstibus albis, qui et dixérunt : Viri Galilaéi, quid statis aspiciéntes in cælum? Hic Jesus, qui assúmptus est a vobis in cælum, sic véniet, quemádmodum vidístis eum eúntem in cælum.

Allelúja, allelúja. V). Ps. 46, 6. Ascéndit Deus in jubilatióne, et Dóminus in voce tubæ. Allelúja. V). Ps. 67, 18-19. Dóminus in Sina in sancto, ascéndens in altum, captívam duxit captivitátem. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Marcum                 Marc. 16, 14-20

IN illo témpore : Recumbéntibus úndecim discípulis, appáruit illis Jesus : et exprobrávit incredulitátem eórum et durítiam cordis : quia iis, qui víderant eum resurrexísse, non credidérunt. Et dixit eis : Eúntes in mundum univérsum, prædicáte Evangélium omni creatúræ. Qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit : qui vero non credíderit, condemnábitur. Signa autem eos, qui credíderint, hæc sequéntur : In nómine meo dæmónia ejícient : linguis loquántur novis : serpéntes tollent : et si mortíferum quid bíberint, non eis nocébit : super ægros manus impónent, et bene habébunt. Et Dóminus quidem Jesus, postquam locútus est eis, assúmptus est in cælum, et sedet a dextris Dei. Illi autem profécti, prædicavérunt ubíque, Dómino cooperánte sermónem confirmánte, sequéntibus signis.

¶ Dicto Evangelio exstinguitur Cereus paschalis, nec ulterius accenditur, nisi in Sabbato Pentecostes ad benedictionem Fontis.

Credo. 

Offertorium. Ps. 46, 6. Ascéndit Deus in jubilatióne, et Dóminus in voce tubæ, allelúja.

Secreta

SÚscipe, Dómine, múnera, quæ pro Fílii tui gloriósa Ascensióne deférimus : et concéde propítius; ut a præséntibus perículis liberémur, et ad vitam perveniámus ætérnam. Per eúndem Dóminum.

Præfatio et Communicántes propria per totam Octavam.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre : nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum Dómi­num nostrum. Qui post resurrectiónem suam ómnibus discípulis sui maniféstus appáruit, et ipsis cernéntibus est elevátus in cælum, ut nos divinitátis suæ tribúeret esse partícipes. Et ídeo, cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Ps. 67, 33-34. Psállite Dómino, qui ascéndit super cælos cælórum ad Oriéntem, allelúja.

Postcommunio

PRæsta nobis, quaésumus, omnípotens et miséricors Deus : ut, quæ visibílibus mystériis suménda percépimus, invisíbili consequámur efféctu. Per Dóminum.

Infra Octavam Missa dicitur ut in Festo, et in ea adduntur, juxta Rubricas, Orationes pro diversitate Temporum assignatæ, nempe 2ª de S. Maria, 3ª contra persecutores Ecclesiæ, vel pro Papa.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su Giovedì 29 maggio 2025 Ascensione

26 maggio 2025 San Filippo Neri

Viam mandatórum tuórum cucúrri, cum dilatásti cor meum allelúja.

 

26 Maggio settimo delle Calende di Giugno

Nell’Alma Urbe e nel suo Distretto

Lunedì delle Rogazioni. San Filippo Neri Confessore

Doppio di seconda classe. Paramenti bianchi. Messa «Cáritas Dei» come nel Messale, si omette la commemorazione di sant’Eleuterio Papa e Martire la cui festa si celebra il giorno seguente.

 

Die  26  Maji

S.  Philippi  Nerii  Conf.

Duplex II classis

Introitus                                                                                                    Rom. 5, 5

CÁritas Dei diffúsa est in córdibus nostris per inhabitántem Spíritum ejus in nobis allelúja, allelúja. Ps. 102, 1. Benedic, ánima mea, Dómino : et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus. V). Glória Patri. Cáritas.

Oratio

DEus, qui beátum Philíppum Confessórem tuum Sanctórum tuórum glória sublimásti : concéde propítius; ut, cujus sollemnitáte lætámur, ejus virtútum proficiámus exémplo. Per Dóminum.

Et fit Commemoratio Feriæ.

Oratio

PRæsta, quaésumus, omnípotens Deus : ut, qui in afflictióne nostra de tua pietáte confídimus; contra advérsa ómnia, tua semper protectióne muniámur. Per Dóminum.

Léctio libri Sapiéntiæ
Sap. 7, 7-14

OPptávi, et datus est mihi sensus : et in vocávi, et venit in me spíritus sapiéntiæ : et præpósui illam regnis et sédibus, et divítias nihil esse duxi in comparatióne illíus : nec comparávi illi lápidem pretiósum : quóniam omne aurum in comparatióne illíus aréna est exígua, et tamquam lutum æstimábitur argéntum in conspéctu illíus. Super salútem et spéciem diléxi illam, et propósui pro luce habére illam : quóniam inexstinguíbile est lumen illíus. Venérunt autem mihi ómnia bona páriter cum illa et innumerábilis honéstas per manus illíus, et lætátus sum in ómnibus : quóniam antecedébat me ista sapiéntia, et ignorábam, quóniam horum ómnium mater est. Quam sine fictióne dídici et sine invídia commúnico, et honestátem illíus non abscóndo. Infinítus enim thesáurus est homínibus : quo qui usi sunt, partícipes facti sunt amicítiæ Dei, propter disciplínæ dona commendáti.

Allelúja, allelúja. V). Thren, 1, 13. De excélso misit ignem in óssibus meis, et erudívit me. Allelúja. V). Ps. 38, 4. Concáluit cor meum intra me : et in meditatióne mea exardéscet ignis. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Lucam                      Luc. 12, 35-40

IN illo tempóre : Dixit Jesus discípulis suis : Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris, et vos similes homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis : ut, cum vénerit et pulsáverit, conféstím apériant ei. Beáti servi illi, quos, cum vénerit dóminus, invénerit vigilántes : amen, dico vobis, quod præcínget se, et fáciet illos discúmbere, et tránsiens ministrábit illis. Et si vénerit in secúnda vigília, et si in tértia vigília vénerit, et ita invénerit, beáti sunt servi illi. Hoc autem scitóte, quóniam, si sciret paterfamílias, qua hora fur veníret, vigiláret útique, et non síneret pérfodi domum suam. Et vos estóte paráti, quia, qua hora non putátis. Fílius hóminis véniet.

Offertorium. Ps. 118, 32. Viam mandatórum tuórum cucúrri, cum dilatásti cor meum allelúja.

Secreta

SAcrifíciis præséntibus, quaésumus, Dómine, inténde placatus : et præsta; ut illo nos igne Spíritus Sanctus inflámmet, quo beáti Philíppi cor mirabíliter penetrávit. Per Dóminum … in unitáte ejúsdem.

Et fit Commemoratio Feriæ.

Secreta

HÆc múnera, quaésumus, Dómine, et víncula nostræ pravitátis absólvant, et tuæ nobis misericórdiæ dona concílient. Per Dóminum.

Præfatio Paschalis.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre : Te qui­dem Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius prædicáre, cum Pascha nostrum immolátus est Christus. Ipse enim verus est Agnus, qui ábstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriéndo destrúxit, et vitam resur­géndo reparávit. Et ídeo, cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Ps. 83, 3. Cor meum et caro mea exsultavérunt in Deum vivum allelúja.

Postcommunio

CÆléstibus, Dómine, pasti delíciis : quaésumus; ut beáti Philíppi Confessóris tui méritis et imitatióne, semper eadem, per quæ veráciter vívimus, appetámus. Per Dóminum.

Et fit Commemoratio Feriæ; et de ea legitur Evangelium in fine, juxta Rubricas.

Postcommunio

VOta nostra, quaésumus, Dómine, pio favóre proséquere : ut, dum dona tua in tribulatióne percípimus, de consolatióne nostra in tuo amóre crescámus. Per Dóminum.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Lucam          Luc. 11, 5-13

IN illo témpore : Dixit Jesus discípulis suis : Quis vestrum habébit amícum, et íbit ad illum média nocte, et dicet illi : Amíce, cómmoda mihi tres panes, quóniam amícus meus venit de via ad me, et non hábeo quod ponam ante illum : et ille deíntus respóndens, dicat : Noli mihi moléstus esse, jam óstium clausum est, et púeri mei mecum sunt in cubíli, non possum súrgere et dare tibi. Et si ille perseveráverit pulsans : dico vobis, etsi non dabit illi surgens, eo quod amícus ejus sit, propter improbitátem tamen ejus surget et dabit illi, quotquot habet necessários. Et ego dico vobis : Pétite, et dábitur vobis : quaérite, et inveniétis : pulsáte, et aperiétur vobis. Omnis enim, qui petit, áccipit : et qui quærit, invénit : et pulsánti aperiétur, Quis autem ex vobis patrem petit panem, numquid lápidem dabit illi? Aut piscem : numquid pro pisce serpéntem dabit illi? Aut si petíerit ovum : numquid pórriget illi scorpiónem? Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare fíliis vestris : quanto magis Pater vester de cælo dabit spíritum bonum peténtibus se?

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 26 maggio 2025 San Filippo Neri

Il 15 maggio 2025 Messa in suffragio del duca Filippo Caffarelli

Il 15 maggio 2025 alle 18:30 una Messa in suffragio del duca Filippo Caffarelli, fondatore e primo presidente di Una Voce Italia, nel 50° anniversario della morte, sarà celebrata alla Parrocchia della Ss.ma Trinità dei Pellegrini in Roma per iniziativa dell’Associazione.

Pubblicato il Eventi, Senza categoria | Taggato come , , | Commenti disabilitati su Il 15 maggio 2025 Messa in suffragio del duca Filippo Caffarelli

Oremus pro Pontifice nostro Leone

L’associazione Una Voce Italia saluta l’elezione del signor cardinale Robert Francis Prevost osa a papa di Roma con il nome di Leone decimo quarto, formula fervidi voti per l’esercizio del suo ministero pastorale per il bene delle anime, si unisce supplice alle preghiere per il novello Sommo Pontefice.

Deus, ómnium fidélium pastor et rector, fámulum tuum Leónem, quem pastórem Ecclésiæ tuæ præésse voluísti, propítius réspice : da ei, quǽsumus, verbo et exémplo, quibus præest, profícere; ut ad vitam, una cum grege sibi crédito, pervéniat sempitérnam. Per Dóminum.

Pubblicato il Senza categoria | Taggato come , | Commenti disabilitati su Oremus pro Pontifice nostro Leone

8 maggio 2025 Apparizione di san Michele Arcangelo

Concussum est mare et contrémuit terra, ubi Archángelus Míchaël descéndit de cælo.

 

8 Maggio ottavo delle Idi

Giovedì

Apparizione di san Michele Arcangelo

Doppio maggiore. Paramenti bianchi. Messa «Benedícite Dóminum».

 

Die  Maji

IN  APPARITIONE

S.  MICHAELIS  ARCHANGELI

Duplex majus

Introitus                                                                                          Ps. 102, 20

BEnedícite Dóminum, omnes Angeli ejus : poténtes virtúte, qui fácitis verbum eius, ad audiéndam vocem sermónum ejus. Ps. ibid., 1. Bénedic, ánima mea, Dómino : et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus. V). Glória Patri. Benedícite

Oratio

DEus, qui miro órdine, Angelórum ministéria hominúmque dispénsas : concéde propítius; ut, a quibus tibi ministrántibus in cælo semper assístitur, ab his in terra vita nostra muniátur. Per Dóminum.

Et fit Commemoratio Octavæ Sollemnitatis S. Joseph  :

Oratio

DEus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es : præsta, quaésumus; ut, quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis : Qui vivis.

Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis
Apostóli Apoc. 1, 1-5

IN diébus illis : Significávit Deus quæ opórtet fíeri cito, mittens per Angelum suum servo suo Joánni, qui testimónium perhíbuit verbo Dei, et testimónium Jesu Christi, quacúmque vidit. Beátus qui legit, et audit verba prophetíæ hujus : et servat ea, qua in ea scripta sunt : tempus enim prope est. Joánnes septem ecclésiis, quæ sunt in Asia. Grátia vobis, et pax ab eo, qui est, et qui erat, et qui ventúrus est : et a septem spirítibus, qui in conspéctu throni ejus sunt : et a Jesu Christo, qui est testis fidélis, primogénitus mortuórum, et princeps regum terræ, qui diléxit nos, et lavit nos a peccátis nostris in sánguine suo.

Allelúja, allelúja. V). Sancte Míchaël Archángele, defénde nos in proélio : ut non pereámus in treméndo judício. Allelúja. V). Concussum est mare et contrémuit terra, ubi Archángelus Míchaël descéndit de cælo. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Matthaéum            Matth. 18, 1-10

IN illo tempóre : Accessérunt discípuli ad Jesum, dicéntes : Quis, putas, major est in regno cælórum? Et ádvocans Jesus párvulum, státuit eum in médio eórum, et dixit : Amen dico vobis, nisi convérsi fuéritis, et efficiámini sicut párvuli, non intrábitis in regnum cælórum. Quicúmque ergo humiliáverit se sicut párvulus iste, hic est major in regno cælórum. Et qui suscéperit unum párvulum talem in nómine meo, me súscipit. Qui autem scandalizáverit unum de pusíllis istis, qui in me credunt, éxpedit ei, ut suspendátur mola asinária in collo ejus, et demergátur in profúndum maris. Væ mundo a scándalis. Necésse est enim ut véniant scándala : verúmtamen væ hómi ni illi, per quem scándalum venit. Si autem manus tua, vel pes tuus scandalízat te, abscíde eum, et prójice abs te : bonum tibi est ad vitam íngredi débilem, vel claudum, quam duas manus, vel duos pedes habéntem mitti in ignem ætérnum. Et si óculus tuus scandalízat te, érue eum, et prójice abs te : bonum tibi est cum uno óculo in vitam intráre, quam duos óculos habéntem mitti in gehénnam ignis. Vidéte ne contemnátis unum ex his pusíllis : dico enim vobis, quia Angeli eórum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.

Credo.

Offertorium. Apoc. 8, 3 et 4. Stetit Angelus juxta aram templi, habens thuríbulum áureum in manu sua, et data sunt ei incénsa multa : et ascéndit fumus arómatum in conspéctu Dei, allelúja.

Secreta

HÓstias tibi, Dómine, laudis offérimus, supplíciter deprecántes : ut easdem, angélico pro nobis interveniénte suffrágio, et placatus accípias, et ad salútem nostram proveníre concédas. Per Dóminum.

Secreta pro S. Joseph

SAnctíssimæ Genitrícis tuæ sponsi patrocínio suffúlti, rogámus, Dómine, cleméntiam tuam : ut corda nostra fácias terréna cuncta despícere, ac te verum Deum perfécta caritáte dilígere : Qui vivis.
.

Præfatio de S. Joseph.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pa­ter omnípotens, ætérne Deus : Et te in Festivitáte beáti Joseph débitis magnificáre præcó­niis, benedícere et prædicáre. Qui et vir justus, a te Deíparæ Vírgini Sponsum est datus : et fidélis servus ac prudens, super Famíliam tuam est constitútus : ut Unigénitum tuum, Sancti Spíritus obumbratióne con­céptum, patérna vice custodíret, Jesum Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam láu­dant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum qui­bus et nostras voces, ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Dan. 3, 58. Benedícite, omnes Angeli Dómini, Dóminum : hymnum dícite, et superexáltate eum in saécula, allelúja.

Postcommunio

BEáti Archángeli tui Michaélis intercessióne suffúlti : súpplices te, Dómine, deprecámur; ut, quod ore proséquimur, contingámus et mente. Per Dóminum.

Postcommunio pro S. Joseph

DIvíni múneris fonte refécti, quaésumus, Dómine Deus noster : ut, sicut nos facis beáti Joseph protectióne gaudére; ita, ejus méritis et intercessióne cæléstis glóriæ fácias esse partícipes. Per Dóminum.

Pro votiva de S. Michaële, Tempore Paschali, Messa dicitur ut supra.
Extra Tempus Paschale, ut in ejus Dedicatione, die 29 Septembris.

Preci

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 8 maggio 2025 Apparizione di san Michele Arcangelo

5 maggio 2025 San Pio quinto


Ad conteréndos Ecclésiæ tuae hostes et ad divínum cultum
reparándum, beátum Pium Pontíficem máximum elígere dignátus es.

 

5 Maggio terzo delle None

Lunedì

San Pio quinto Papa e Confessore

Doppio. Paramenti bianchi. Messa «Si díligis me».

 

Die  Maji

SANCTI  PII  V

PAPÆ  ET  CONF.

Duplex

Introitus                                                                        Joann. 21, 15-17

SI díligis me, Simon Petre, pasce agnos meos, pasce oves meas allelúja, allelúja. Ps. 29, 1. Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me, nec delectásti inimícos meos super me. V). Glória Patri. Si díligis.

Oratio

DEus, qui, ad conteréndos Ecclésiæ tuæ hostes et ad divínum cultum reparándum, beátum Pium Pontíficem Máximum elígere dignátus es : fac nos ipsíus deféndi præsídiis et ita tuis inhærére obséquiis; ut, ómnium hóstium superátis insídiis, perpétua pace lætémur. Per Dóminum.

Léctio Isaíæ Prophétæ
I Petr. 5, 1-4 et 10-11

CAríssimi : Senióres, qui in vobis sunt, óbsecro consénior et testis Christi passiónum, qui et ejus, quæ in futúro revelánda est, glóriæ communicátor : páscite qui in vobis est gregem Dei, providéntes non coácte, sed spontánee secúndum Deum, neque turpis lucri grátia, sed voluntárie; neque ut dominántes in cleris, sed forma facti gregis ex ánimo. Et, cum appáruerit princeps pastórum, percipiétis immarcescíbilem glóriæ corónam. Deus autem omnis grátiæ, qui vocávit nos in ætérnam suam glóriam in Christo Jesu, módicum passos ipse perfíciet, confirmábit solidabítque. Ipsi glória et impérium in saécula sæculórum. Amen.

Allelúja, allelúja. V). Matth. 16, 18. Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam. Allelúja. V). Ps. 44, 17-18. Constítues eos príncipes super omnem terram : mémores erunt nóminis tui, Dómine. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Matthaéum                      Matth. 16, 13-19

IN illo tempóre : Venit Jesus in partes Cæsaréæ Philíppi, et interrogábat discípulos suos, dicens : Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? At illi dixérunt : Alii Joánnem Baptístam, alii autem Elíam, alii vero Jeremíam aut unum ex prophétis. Dicit illis Jesus : Vos autem quem me esse dícitis? Respóndens Simon Petrus, dixit : Tu es Christus, Fílius Dei vivi. Respóndens autem Jesus, dixit ei : Beátus es, Simon Bar Jona : quia caro et sanguis non revelávit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est. Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam, et portæ ínferi non prævalébunt advérsus eam. Et tibi dabo claves regni cælórum. Et quodcúmque ligáveris super terram, erit ligátum et in cælis : et quodcúmque sólveris super terram, erit solútum et in cælis.

Offertorium. Jerem. 1, 9-10. Ecce, dedi verba mea in ore tuo : ecce, constítui te super gentes et super regna, ut evéllas et déstruas, et ædífices et plantes allelúja.

Secreta

OBlátis munéribus, quaésumus, Dómine, Ecclésiam tuam benígnus illúmina : ut, et gregis tui profíciat ubique succéssus, et grati fiant nómini tuo, te gubernánte, pastóres. Per Dóminum.

Præfatio Paschalis.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre : Te qui­dem Dómine omni témpore, sed in hoc potíssimum gloriósius prædicáre, cum Pascha nostrum immolátus est Christus. Ipse enim verus est Agnus, qui ábstulit peccáta mundi. Qui mortem nostram moriéndo destrúxit, et vitam resur­géndo reparávit. Et ídeo, cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Matth. 16, 18. Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam allelúja.

Postcommunio

REfectióne sancta enutrítam gubérna, quaésumus, Dómine, tuam placátus Ecclésiam : ut, poténti moderatióne dirécta, et increménta libertátis accípiat et in religiónis integritáte persístat. Per Dóminum.

Preci

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 5 maggio 2025 San Pio quinto

Moroni, Novendiali esequie del defonto Pontefice

5. Novendiali esequie del defonto Pontefice, che si celebrano nella basilica vaticana, per nove giorni continui, dal sagro Collegio, e da tutti quelli, che hanno posto nelle Cappelle Papali, cioè nella Cappella del coro, mentre anticamente aveano luogo in quella della Pietà.

Anticamente sembra, che le esequie al Pontefice morto si facessero per un sol giorno. Bonifacio III, nell’anno 607, ordinò che non si trattasse dell’elezione del Papa, se prima non fossero passati tre giorni dopo la morte dell’antecessore; ma osserva il Mabillon, Comment. in Ord. Rom. tom. II, che ciò era già in uso gran tempo innanzi, senza veruna legge, e sebbene di frequente rilevasi, che i sagri elettori in detti tre giorni erano applicati in preci e digiuni, di rado si fa menzione dell’esequie de’ Pontefici celebrate con solenne pompa, come avverte il Cenni, Concil. lateran. Steph. III, praef. p. XXI. Abbiamo però dal Novaes, nella Vita di Urbano III, che essendo questi morto, ai 19 ottobre 1187, in Ferrara, i ferraresi gli fecero esequie per sette giorni con magnificenza singolare, e con grande pompa di lumi. Ma Gregorio X nelle leggi, che formò sull’ elezione dei Pontefici, nel concilio generale XIV, celebrato in Lione, nel 1274, stabilì, che morto il Pontefice, i Cardinali aspettino per soli dieci giorni gli assenti, dopo i quali avendogli per nove giorni celebrate le esequie nella città ov’esso colla curia risiedeva, si racchiudano in conclave, ed in altre che in tutte le città, e principali luoghi dello stato Pontificio, intesa la morte del Papa, gli si celebrino esequie solenni. Quindi la celebrazione dell’esequie novendiali fu confermata da Pio IV colla bolla In eligendis, e da Gregorio XV, colla bolla Decet Romanum Pontificem, il quale ancora dispose, che nelle esequie del defonto Pontefice non si spendano più di dieci mila ducati, non comprese le regalie solite darsi al popolo romano, come si legge nell’altra sua bolla Quae etiam.

Adunque le novendiali esequie ai defonti Pontefici si celebrano nella cappella del coro della basilica di s. Pietro, per nove giorni consecutivi, purchè in essi non cadessero le festività di Natale, di Pasqua, di Penteсоste od altra delle più solenni, nel qual caso come prescrissero i nominati Pio IV, e Gregorio XV, si debbono tralasciare in quel dì senza rimetterle ad altro giorno, ed il valore della cera, che suol distribuirsi in questa mattina in cui si fanno le esequie, si deve dare ai poveri. Infatti, per non addurre altri esempii, per le esequie novendiali di Benedetto XIV, nel 1758, cadendo il nono giorno di esse nella festa di Pentecoste, nel sabbato precedente si terminarono, e nella domenica i Cardinali, tralasciata la messa esequiale, si radunarono al solito nella sagrestia di san Pietro, per tenervi la decima, ed ultima congregazione.

La basilica vaticana nei novendiali non si para di drappi neri, meno l’architrave della porta maggiore esterna, e quello di quella dell’atrio, o portico, in cui si appende un fregio nero con frangia d’oro, e sopra la detta dell’atrio vaticano s’innalza lo stemma del defonto Pontefice. In mezzo alla cappella del coro de’ canonici di s. Pietro, s’erge un magnifico tumulo, il quale vi resta sino al sesto giorno delle esequie, poichè nel settimo, come diremo, è stato eretto il grande e sontuoso catafalco in mezzo alla basilica. Il tumulo è contornato dalle guardie nobili in gala, col velo а tracolla, e sullo squadrone che tengono rovescio, il tutto in segno di lutto, e da venti torcie di cera bianca, sei delle quali stanno fuori della cappella, ardendo altrettanti fiaccolotti sull’altare, mentre della medesima cera bianca sono quelli degli altri altari principali, i due che ardono innanzi la statua di s. Pietro, e quelli, che circondano il Pontificio cadavere trasportato dalla Sistina nella basilica, il quarto giorno dopo la morte del Papa, ed esposto ne’ primi tre giorni de’ novendiali, nella cappella del ss. Sagramento, ove il popolo va a biaciargli per l’ultima volta il piede, e nella mattina delle esequie, come meglio si dirà, riceve una dispensa di candele.

I Cardinali si recano a queste esequie, invitati dai cursori apostolici per ischedula stampata, che dispensano per ordine del prefetto de’ cerimonieri Pontificii, di giorno in giorno, e a nome del Cardinal decano, con due carrozze, con ombrello, e cuscino paonazzo, vestiti in sottana, fascia, rocchetto, e mozzetta di egual colore, non usando la mantelletta in segno di giurisdizione, ed in sagrestia assumono le cappe paonazze; cioè quei creati dal defonto, di saietta, e gli altri, di seta, e quindi ognuno a proprio comodo per la via segreta si reca nella suddetta cappella del coro, cioè i vescovi suburbicarii a cornu evangelii negli stalli canonicali, e dopo di loro i preti, continuando questi ad occupare l’estremità di quelli a cornu epistolæ, essendo occupati i primi stalli di questa parte dai Cardinali diaconi; ed i caudatari in croccia, prendono posto avanti di loro, nell’ultimo banco, nè mai sciolgono le cappe ai Cardinali padroni che stanno negli stalli, perchè ivi formerebbono imbarazzo. I patriarchi gli arcivescovi, i vescovi assistenti al soglio, i quattro prelati di fiocchetti, cioè governatore di Roma, uditore della camera, tesoriere, e maggiordomo, e i vescovi non assistenti al soglio, non che tutti i prelati che hanno luogo in cappella, come i protonotari apostolici, chierici di camera, votanti di segnatura, gli abbreviatori ec., tutti intervengono con cappe paonazze, ma con abiti di saia, e calze nere, ch’è l’abito cui devono portare in sede vacante, meno i vescovi orientali, che restano come il solito, e il maggiordomo, e il maestro di camera, che sino a quando il cadavere del Papa non è tumulato, vestono di paonazzo, considerandosi in attualità di servigio. Gli uditori di Rota, e gli avvocati concistoriali però assumono in queste funzioni il mantellone o cappa paonazza col cappuccio rivoltato; ma il resto deve essere tutto nero, ed il rocchetto de’ primi è come quello di tutti i vescovi e prelati, cioè liscio senza merletti. Tutta questa prelatura, il maestro del sagro pаlazzo, i generali, e procuratori generali degli Ordini religiosi, procuratori di collegio, e tutti gli altri, di saietta, e gli altri, di seta, e che hanno posto in cappella, prendono quello degli stalli de’ benefiziati vaticani. A queste esequie novendiali ha luogo pure il chierico del sagro Collegio, cioè l’annuale, come abbiamo dai registri concistoriali, i quali gli prescrivono l’abito de’ bussolanti, ma col cappuccio un poco ritorto. Tutti poi nell’entrare in cappella non solo genuflettono all’altare, ma anche ad ambedue le parti ove sono i Cardinali, perchè può il Papa stare tra essi, sebbene ad ognuno incognito.

Nel primo giorno de’ novendiali, quarto della morte del Pontefice, il cui cadavere, nella mattina del giorno precedente, fu, come dicemmo, trasportato in s. Pietro, canta messa il Cardinal decano, ne’ seguenti gli altri Cardinali vescovi suburbicarii, e ne’ tre ultimi giorni si canta dai Cardinali preti. Il Cardinale, a cui tocca celebrare la messa, si reca in cappa paonazza al suo stallo, e quando si sono adunati la maggior parte de’ colleghi, un cerimoniere accompagnando il diacono, suddiacono, e prete assistente delle Cappelle Pontificie, già parati, l’invita alla celebrazione della messa, per recarsi il Cardinal co’ detti ministri all’altare seguito dal caudatario, ove levatasi la cappa, si pone in capo la berretta rossa, riceve dal suo maestro di camera l’acqua alle mani, intanto che il caudatario prende sulla croccia la cotta, e il velo bianco per sorreggere la mitra. Indi il Cardinale si assume l’amitto, il camice, il cordone, il manipolo, la croce pettorale, che si è levata alla lavanda delle mani, la stola, la tonicella, la dalmatica, la pianeta, la mitra di damasco bianco, i guanti, e l’anello Cardinalizio, paramenti tutti di color nero, come lo è il paliotto, e lo sono quelli de’ ministri assistenti delle cappelle, i quali cogli altri addetti alle medesime,
cerimonieri, chierici, ceroferarii, ес., genuflettono sempre da ambo le parti al sagro Collegio.

La messa viene cantata come quella de’ morti, dai cantori Pontificii, tutta in canto piano: fatta la confessione, il celebrante sale all’altare, e baciatolo, va al faldistorio per leggere l’introito. Terminata l’epistola, segue il graduale, e il tratto, che si devono dire andanti, e la sequenza Dies irae, ec., mentre i cerimonieri, aiutati dai cappellani comuni, accoliti-ceroferari, distribuiscono la cera bianca, consegnando ai caudatari la torcia, che dovranno accendere, e tenere pe’ rispettivi Cardinali padroni, che loro la rilasciano, oltre la candela, la quale appartiene agli stessi caudatari. Egual torcia si dispensa a’ patriarchi, e prelati di fiocchetti, mentre a tutti gli altri si dà un candelotto. Queste torcie, e ceri si accendono dai chierici della cappella pel vangelo, pel prefazio, e restano асcesi sino al termine della comunione, ed al Libera me Domine, ed assoluzione. Non è a tacersi, che nei novendiali, oltre i ministri della santa Sede, palatini, camerali, e altri, a cui si dà copiosa distribuzione di cera, secondo le note, che ha il camerlengo, la si fa ancora ad ogni famiglia di sala dei Cardinali, cioè tre libre per cadaun giorno, in tutto ventisette libre, le quali si danno anco se il Cardinale dimorante in Roma non fosse intervenuto ai novendiali, o se forastiere fossevi giunto l’ultimo giorno di essi; ma il caudatario percepisce la torcia, e la candela soltanto quando il suo Cardinale interviene alla Cappella, ed altrettanto si dica de’ prelati, ed altri, che hanno luogo in essa.

Proseguendo colle solite rubriche la messa, il Communio si canta dai cantori, sinchè il celebrante ha purificato il calice, e lavatesi le mani, lo abbia detto al suo luogo. Il Libera me Domine, si dice, dopо che il Cardinal celebrante, deposta la pianeta, e preso il piviale, sederà nel faldistorio: quindi va a fare le assoluzioni intorno al tumulo, dopo le quali si ritira in sagrestia, ove poi si recano i Cardinali per tenervi la seconda congregazione generale; ed in tal forma si cantano le altre cinque messe de’ novendiali, mentre nelle tre ultime, come andiamo a descrivere, hanno luogo le solenni assoluzioni ec. Nel terzo giorno però de’ novendiali, verso sera, si fa dai Cardinali creati dal defonto Pontefice, la suddescritta tumulazione del suo cadavere. Sepolto poi che sia il cadavere, le guardie nobili, che prestano servigio al sagro Collegio, assumono la montura giornaliera, e solo negli ultimi tre giorni de’ novendiali riprendono l’uniforme di gala, conservando però sempre il corruccio. Questo non si prende dai cursori e mazzieri Pontificii, ma nel tempo delle esequie essi portano le mazze di argento rivoltate.

Finalmente nel settimo giorno dei novendiali, dopo la consueta messa, incominciano le cinque Pontificali assoluzioni prescritte dagli Ordini romani, che si fanno intorno al gran catafalco, o mausoleo, pel quale non si devono spendere più di due mila scudi, compresi i cinquanta che per tale occasione vanno al capitolo di s. Pietro, secondo la riforma delle spese, che debbono farsi nel conclave, e nel tempo della sede vacante ordinata da Alessandro VIII, in vigore del suo decreto diretto al Cardinal Paluzzo Altieri, camerlengo di s. Chiesa, che si legge nel Camarda, De elect. Pont., verso il fine. Questo catafalco s’innalza nella nave di mezzo della basilica vaticana, ed è ornato di figure, di emblemi, d’iscrizioni, e di pitture a guazzo a forma di bassorilievo, il tutto allusivo a celebrare le azioni del Pontificato, e le virtù più cospicue del defonto Pontefice col suo ritratto, e stemma, oltre quello della santa romana Chiesa. Tal macchina sontuosa e grave, che poco diversifica nella forma una dall’altra, poggia sopra proporzionata base, circondata da un ordine di scalini, a pie’ dei quali nelle quattro estremità laterali, in vicinanza di altrettanti grandiosi candelabri, con candele di cera bianca accese, si collocano quattro tappeti con quattro sgabelli pei Cardinali, che in uno al celebrante negli ultimi tre giorni de’ novendiali devono ivi fare le cinque solenni assoluzioni, mentre il piccolo tappeto, e lo sgabello pel celebrante è situato innanzi la cappella del coro, ove pure in detti giorni si canta la messa, coll’assistenza del sagro Collegio, e di quelli, che intervengono alle Cappelle. Il catafalco è contornato dalle guardie nobili e dai granatieri, mentre le prime, in uno agli svizzeri, custodiscono la cappella del coro. In questi stessi ultimi tre giorni, nella cancellata della cappella del ss. Sagramento, o in altro luogo, i segretarii di camera, con altri officiali, dispensano al popolo candele di cera bianca del taglio di due oncie.

Sono adunque maggiormente solenni questi tre giorni ultimi delle esequie, ne’ quali, come dicemmo, si canta la messa dai Cardinali preti, nello stesso modo de’ precedenti, perchè altri quattro Cardinali dopo la messa fanno le assoluzioni, incominciando il turno dai vescovi suburbicarii, e proseguendo quelli dell’ordine dei preti. Terminato che sia il santo sagrifizio, ed assunto dal celebrante il piviale, i quattro Cardinali suburbicarii, invitati da un cerimoniere, depongono le cappe, e sul medesimo altare della cappella del coro, prendono l’amitto, la piccola cotta, il cordone o catena d’oro colla croce, la stola, il piviale nero, la mitra di damasco bianco e il formale colle pigne di perle, e i loro caudatari la cotta, e il velo bianco o bimba, mentre la torcia, che si dà per questa funzione, deve essere sostenuta accesa dai rispettivi maеstri di camera in cotta, o dal gentiluomo sacerdote de’ cinque Cardinali, che ad essi la rilasciano. Vestiti i cinque Cardinali, nel modo sopraddetto, partono dalla Cappella, salutando il sagro Collegio, preceduti dalla pontificia croce sostenuta dal suddiacono assistente e custodita dai virga rubea, o maestri ostiarii, e da due accoliti con candellieri, e candele accese di cera bianca, mentre un altro porta la navicella, e il  turibolo, essendo il celebrante in mezzo ai ministri assistenti, cioè diacono, e prete assistente. Il celebrante si ferma fuori della Cappella, dirimpetto all’altare, e siede al suo sgabello, incontro alla croce, mentre gli altri Cardinali prendono luogo secondo l’anzianità ai quattro angoli del catafalco; il più degno alla destra del celebrante, e gli altri a proporzione, sul ripiano della gradinata. Anticamente, dice l’Adami, Osservazioni per regolare il coro de’ cantori Pontificii, pag. 148, un cantore recavasi a’ quattro angoli del catafalco per assistere i Cardinali, mentre il rimanente del coro prende luogo alla destra del catafalco. Terminato dal celebrante il Non intres, ec., il coro risponde Amen; e postisi i quattro Cardinali a sedere, coperti di mitra, si dà principio al primo responsorio, Subvenite, etc., in canto fermo, il quale si dice andante, ed all’ultimo Kyrie il meno anziano de’ quattro porporati pone l’incenso nel turibolo, ed in piedi intuona il Pater noster, a cui risponde il cantore assistente, non solo al Pater noster, ma anche agli altri versetti, terminando coll’orazione, Deus, cui omnia vivunt, e il cantore risponde Ameп, ponendosi i quattro Cardinali di nuovo a sedere coperti di mitra. Dopo l’intonazione del Pater noster, i Cardinali, che stanno in Cappella, si alzano in piedi, e i loro caudatari tengono le torcie accese, per tutto il tempo delle cinque assoluzioni, mentre il Cardinale, che l’ha intonato, va intorno al tumulo incensando e benedicendo coll’acqua santa, e terminate le assoluzioni, dice Et ne nos inducas in tentationem, a cui il cantore, ovvero i cantori, che lo seguono, essendo questo l’ordine d’oggidì, rispondono Amen, e cantano immediatamente il Libera me, Domine, ec., e Requiem aeternam. Ciò, che si è praticato dal Cardinal meno anziano, dai cantori e dai Cardinali dimoranti in coro, si fa ogni volta che eseguisce l’assoluzione un altro porporato, inclusive al celebrante, che è l’ultimo a far l’assoluzione. Il secondo responsorio è Qui Lazarum resuscitasti, e l’ultimo è il Libera me, Domine, ec. precritte dal ceremoniale de’ vescovi nell’esequie de’ Sommi Pontefici, lib. 11, cap. 11, num. 13 seg., dopo le quali i Cardinali, che le hanno fatte, ritornano all’altare per ispogliarsi delle sagre vesti, e riprendere le cappe, colle quali intervengono alle consuete congregazioni generali, nella camera capitolare della basilica, levandosi i caudatari, e i maestri di camera, o gentiluomini, le cotte. Nei due ultimi giorni delle esequie novendiali, tanto nella messa, come pelle solenni assoluzioni, si fa altrettanto di quanto si descrisse; solo è da avvertirsi, che nell’ultimo giorno, appena terminata la messa, ha luogo in Cappella la recita dell’orazione funebre in latino, in lode del Papa defonto, sul pulpito, dalla parte del vangelo, presso i gradini dell’altare, che suol essere pronunziata da un prelato in cappa e berretta, prescelto dal sagro Collegio nella prima congregazione generale. Dopро l’orazione si fanno le assoluzioni, colle quali terminano i novendiali.

 

Cfr. G. Moroni, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica da s. Pietro sino ai nostri giorni specialmente intorno ai principali santi … , VIII, in Venezia, dalla Tipografia Emiliana, 1841, pp. 189-194, voce Cappelle pontificie.

Pubblicato il Senza categoria | Taggato come , , , , , , , , | Commenti disabilitati su Moroni, Novendiali esequie del defonto Pontefice

Papa Francesco Requiescat in pace

Papa Francesco è morto, Una Voce Internazionale – che rappresenta i laici cattolici legati alla Messa tradizionale in tutto il mondo – invita tutti i cattolici a pregare per la sua anima, come abbiamo pregato per lui in vita.

Preghiamo pure per i Cardinali elettori e preghiamo per il successore di papa Francesco, affinché possa guidare con saggezza la Chiesa e vedere il contributo che la Messa tradizionale continua a dare alla evangelizzazione delle nostre società.

Invitiamo tutti i nostri sostenitori ad assistere alle Messe in suffragio di papa Francesco e pro eligendo Summo Pontifice, e a fare propria l’Orazione di quest’ultima Messa:

Súpplici, Dómine, humilitáte depóscimus: ut sacrosánctæ Románæ Ecclésiæ concédat Pontíficem illum tua imménsa píetas; qui et pio in nos stúdio semper tibi plácitus, et tuo pópulo pro salúbri regímine sit assídue ad glóriam tui nóminis reveréndus. Per Christum Dóminum nostrum.

 

Cfr. fiuv.org

Pubblicato il Senza categoria | Taggato come | Commenti disabilitati su Papa Francesco Requiescat in pace