9 novembre 2023 Dedicazione dell’Arcibasilica del Ss.mo Salvatore Cattedrale di Roma

Cæléstis urbs Jerúsalem, Beáta pacis vísio, Quæ celsa de vivéntibus
Saxis ad astra tólleris, Sponsǽque ritu cíngeris Mille Angelórum míllibus.

 

9 Novembre quinto delle Idi

Giovedì

Nell’Alma Urbe e nel suo Distretto

Dedicazione dell’Arcibasilica del Ss.mo Salvatore Cattedrale di Roma

Doppio di prima classe con Ottava comune. Paramenti bianchi. Messa «Terríbilis est» come nel Messale, si omette la commemorazione di san Teodoro Martire.

 

Die  9 Novembris

In Dedicatione

Archibasilicae Ss.mi Salvatoris

Cathedralis Romanæ

Duplex I classis cum Octava communi

Introitus                                                                                             Gen. 28, 17

TErríbilis est locus iste : hic domus Dei est et porta cæli : et vocábitur aula Dei. Ps. 83, 2-3. Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum! concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini. V). Glória Patri. Terríbilis.

Oratio

DEus, qui nobis per síngulos annos hujus sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mysteríis repræséntas incólumes : exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut, quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur. Per Dóminum.

Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis
Apóstoli                Apoc. 21, 2-5

IN diébus illis : Vidi sanctam civitátem Jerúsalem novam descendéntem de cælo a Deo, parátam sicut sponsam ornátam viro suo. Et audívi vocem magnam de throno dicéntem : Ecce tabernáculum Dei cum homínibus, et habitábit cum eis. Et ipsi pópulus ejus erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus : et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum : et mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abjérunt. Et dixit qui sedébat in throno : Ecce nova fácio ómnia.

Graduale. Locus iste a Deo factus est, inæstimábile sacraméntum, irreprehensíbilis est. V). Deus, cui stat Angelórum chorus, exáudi preces servórum tuórum.

Allelúja, allelúja. V). Ps. 137, 2. Adorábo ad templum sanctum tuum : et confitébor nómini tuo. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Lucam                      Luc. 19, 1-10

IN illo témpore : Ingréssus Jesus perambulábat Jéricho. Et ecce vir nómine Zachaéus : et hic prínceps erat publicanórum, et ipse dives : et quærébat vidére Jesum, quis esset : et non póterat præ turba, quia statúra pusíllus erat. Et præcúrrens ascéndit in árborem sycómorum, ut vidéret eum; quia inde erat transitúrus. Et cum venísset ad locum, suspíciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum : Zachaée, festínans descénde, quia hódie in domo tua opórtet me manére. Et festínans descéndit, et excépit illum gaudens. Et cum vidérent omnes, murmurábant, dicéntes, quod ad hóminem peccatórem divertísset. Stans autem Zachaéus, dixit ad Dóminum : Ecce dimídium bonórum meórum, Dómine, do paupéribus : et si quid áliquem defraudávi, reddo quádruplum. Ait Jesus ad eum : Quia hodie salus dómui huic facta est : eo quod et ipse filius sit Abrahæ. Venit enim Filius hóminis quaérere, et salvum fácere, quod períerat.

Credo.

Offertorium. I Paral. 29, 17 et 18. Dómine Deus, in simplicitáte cordis mei lætus óbtuli univérsa; et pópulum tuum, qui repértus est, vidi cum ingénti gáudio : Deus Israël, custódi hanc voluntátem.

Secreta

ANnue, quaésumus, Dómine, précibus nostris : ut quicúmque intra templi huius, cujus anníversárium dedicatiónis celebrámus, ámbitum continémur, plena tibi atque perfécta córporis et ánimæ devotióne placeámus; ut, dum hæc vota præséntia réddimus, ad ætérna praémia, te adjuvánte, perveníre mereámur. Per Dóminum.

Præfatio communis.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pa­ter omnípotens, ætérne Deus : per Christum Dómi­num nostrum. Per quem majestátem tuam láudant An­geli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsul­tatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne di­céntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Matth. 21, 13. Domus mea, domus oratiónis vocabitur, dicit Dóminus : in ea omnis qui petit, áccipit : et qui quærit, ínvenit : et pulsánti aperiétur

Postcommunio

DEus, qui de vivis et eléctis lapídibus ætérnum majestáti tuæ praéparas habitáculum : auxiliáre pópulo tuo supplicánti; ut, quod Ecclaésiæ tuæ corporálibus próficit spatíis, spirituálibus amplificétur augmentis. Per Dóminum.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 9 novembre 2023 Dedicazione dell’Arcibasilica del Ss.mo Salvatore Cattedrale di Roma

2 novembre 2023 Morti

Recordáre, Jesu pie, Quod sum causa tuæ viæ : Ne me perdas illa die.

 

2 Novembre. Quarto delle None.

Giovedì

Commemorazione di tutti i fedeli defunti

Doppio. Paramenti neri. Messa «Réquiem».

 

Die 2 Novembris
vel, si in Dominicam inciderit, die 3 sequenti

IN  COMMEMORATIONE

OMNIUM  FIDELIUM  DEFUNCTORUM

Duplex

¶ Hac die quivis Sacerdos tres Missas celebrare potest. Qui unam dumtaxat Missam celebrat, primam legit : eandem adhibet qui Missam cum cantu celebrat, facta ei potestate anticipandæ secundæ ac tertiæ.

AD PRIMAM MISSAM

Introitus                                                                      IV Esdr. 2, 34 et 35

RÉquiem ætérnam dona eis Dómine : et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3. Te decet hymnus Deus in Sion; et tibi reddétur votum in Jerúsalem : exáudi oratiónem meam; ad te omnis caro véniet.

Deinde absolute repetitur Réquiem ætérnam usque ad Psalmum.

Oratio

FIdélium, Deus, ómnium cónditor et redémptor : animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum; ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur : Qui vivis.

Lectio Epístolæ beáti Páuli Apóstoli
ad Corínthios     I Cor. 15, 51-57

FRatres : Ecce mystérium vobis dico : Omnes quidem resurgémus, sed non omnes immutábimur. In moménto, in ictu óculi, in novíssima tuba : canet enim tuba, et mórtui resúrgent incorrúpti : et nos immutábimur. Opórtet enim corruptíbile hoc indúere incorruptiónem : et mortále hoc indúere immortalitátem. Cum autem mortále hoc indúerit immortalitátem, tunc fiet sermo, qui scriptus est : Absórpta est mors in victória. Ubi est, mors, victória tua? Ubi est, mors, stímulus tuus? Stímulus autem mortis peccátum est : virtus vero peccáti lex. Deo autem grátias, qui dedit nobis victóriam per Dóminum nostrum Jesum Christum.

Graduale. IV Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis Dómine : et lux perpétua luceat eis. V). Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus : ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. V). Et grátia tua illis succurénte, mereántur evádere judícium ultiónis. V). Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

SEQUENTIA

Dies iræ, dies illa,
Solvet sæclum in favílla :
Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,
Quando judex est ventúrus,
Cuncta stricte discussúrus!

Tuba mirum spargens sonum
Per sepúlcra regiónum,
Coget omnes ante thronum,

Mors stupébit, et natúra,
Cum resúrget creatúra,
Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,
In quo totum continétur,
Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,
Quidquid latet, apparébit :
Nil inúltum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?
Quem patrónum rogatúrus,
Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,
Qui salvándos salvas gratis,
Salva me, fons pietátis,

Recordáre, Jesu pie,
Quod sum causa tuæ viæ :
Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus :
Redemísti Crucem passus :
Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,
Donum fac remissiónis
Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus :
Culpa rubet vultus meus :
Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,
Et latrónem exaudísti,
Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ :
Sed tu bonus fac benígne,
Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,
Et ab hædis me sequéstra,
Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,
Flammis ácribus addíctis :
Voca me cum benedíctis.

Oro supplex, et acclínis,
Cor contrítum quasi cinis :
Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,
Qua resúrget ex favílla,
judicándus homo reus :

Huic ergo parce, Deus :
Pie Jesu Dómine,
Dona eis réquiem. Amen.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Joánnem           Joann. 5, 25-29

IN illo témpore : Dixit Jesus turbis Judæórum : Amen, amen dico vobis : quia venit hora, et nunc est, quando mórtui áudient vocem Fílii Dei : et qui audíerint, vivent. Sicut enim Pater habet vitam in semetípso, sic dedit et Fílio habére vitam in semetípso : et potestátem dedit ei judícium fácere, quia Fílius hóminis est. Nolíte mirári hoc, quia venit hora, in qua omnes, qui in monuméntis sunt, áudient vocem Fílii Dei : et procédent, qui bona fecérunt, in resurrectiónem vitæ : qui vero mala egérunt, in resurrectiónem judícii.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni, et de profúndo lacu : líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum; sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam : * Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus. V). Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus : tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus : fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus.

Secreta

HÓstias, quaésumus, Dómine, quas tibi pro animábus famulórum famularúmque tuárum offérimus, propitiátus inténde : ut, quibus fídei christiánæ méritum contulísti, dones et prǽmium. Per Dóminum.

Præfatio Defunctorum.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pa­ter omnípotens, ætérne Deus : per Christum Dómi­num nostrum.  In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúl­sit, ut, quos contrístat certa moriéndi condítio, eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tólli­tur, et, dis­solúta terréstris hujus incolátus domo, ætérna in cælis habitátio comparátur. Et ídeo, cum Angelis et Archá­ngelis, cum Thronis et Dominatióni­bus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cáni­mus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

¶ In prima et secunda Missa, si Sacerdos aliam Missam sit celebraturus, sumpto divino Sanguine, non purificat neque abstergit Calicem, sed eum ponit super Corporale, et Palla tegit; dein, junctis manibus, dicit in medio Altaris : Quod ore súmpsimus, etc., et subinde in vase cum aqua parato digitos abluit, dicens : Corpus tuum, Dómine, etc., et abstergit. Hisce peractis, Calicem super Corporale adhuc manentem, deducta Palla, iterum disponit et cooperit, uti mos est, scilicet primum Purificatorio linteo, deinde Patena cum Hostia consecranda et Palla, ac demum Velo.

Communio. IV Esdr. 2, 34 et 35. Lux ætérna lúceat eis, Dómine : * Cum Sanctis tuis in ætérnum : quia pius es. V). Réquiem ætérnam dona eis, Dómine : et lux perpétua lúceat eis. Cum Sanctis tuis in ætérnum : quia pius es.

Postcommunio

ANimábus, quaésumus, Dómine, famulórum, famularúmque tuárum orátio profíciat supplicántium : ut eas et a peccátis ómnibus éxuas, et tuæ redemptiónis fácias esse partícipes : Qui vivis.

¶ Debet Sacerdos ante sequentes Missas Confessionem dicere. In fine autem cujuslibet Missæ, dicto Dóminus vobíscum, dicitur : Requiéscant in pace. R). Amen.

¶ Et non datur benedictio : sed, dicto secreto Pláceat tibi, sancta Trínitas, etc., et osculato Altari, legitur Evangelium S. Joannis In princípio erat Verbum, etc., ut moris est.

 

AD   SECUNDAM   MISSAM

Introitus                                                                      IV Esdr. 2, 34 et 35

RÉquiem ætérnam dona eis Dómine : et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3. Te decet hymnus Deus in Sion; et tibi reddétur votum in Jerúsalem : exáudi oratiónem meam; ad te omnis caro véniet.

Oratio

DEus, indulgentiárum Dómine : da animábus famulórum, famularúmque tuárum refrigérii sedem, quiétis beatitúdinem, et lúminis claritátem. Per Dóminum.

Lectio libri Machabæórum
II Mach. 12, 43-46

IN diébus illis : Vir fortíssimus Judas, facta collatióne, duódecim míllia drachmas argénti misit Jerosólimam, offérri pro peccátis mortuórum sacrifícium, bene et religióse de resurrectióne cógitans (nisi enim eos, qui cecíderant, resurrectúros speráret, supérfluum viderétur, et vanum oráre pro mórtuis) : et quia considerábat quod hi, qui cum pietáte dormitiónem accéperant, óptimam habérent repósitam grátiam. Sancta ergo, et salúbris est cogitátio pro defúnctis exoráre, ut a peccátis solvántur.

Graduale. IV Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis Dómine : et lux perpétua luceat eis. V). Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus : ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. V). Et grátia tua illis succurénte, mereántur evádere judícium ultiónis. V). Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequentia Dies iræ, dies illa, ut supra.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Joánnem           Joann. 6, 37-40

IN illo témpore : Dixit Jesus turbis Judæórum : Omne, quod dat mihi Pater, ad me véniet : et eum, qui venit ad me, non ejíciam foras : quia descéndi de cælo, non ut fáciam voluntátem meam, sed voluntátem ejus, qui misit me. Hæc est autem volúntas ejus, qui misit me, Patris : ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resúscitem illud in novíssimo die. Hæc est autem volúntas Patris mei, qui misit me : ut omnis, qui videt Fílium, et credit in eum, hábeat vitam ætérnam, et ego resuscitábo eum in novíssimo die.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni, et de profúndo lacu : líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum; sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam : * Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus. V). Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus : tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus : fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus.

¶ In secunda et tertia Missa Sacerdos, si primam Missam celebraverit, ad Offertorium deveniens, ablato Velo de Calice, hunc parumper versus cornu Epistolæ collocat, sed non extra Corporale; factaque Hostiæ oblatione, non abstergit Calicem Purificatorio, sed eum intra Corporale relinquens leviter elevat, vinum et aquam eidem caute infundit, ipsum Calicem, nullatenus ab intus abstersum, more solito offert.

Secreta

PRopitiáre, Dómine, supplicatiónibus nostris, pro animábus famulórum, famularúmque tuárum, pro quibus tibi offérimus sacrifícium laudis : ut eas Sanctórum tuórum consórtio sociáre dignéris. Per Dóminum.

Præfatio Defunctorum.

Communio. IV Esdr. 2, 34 et 35. Lux ætérna lúceat eis, Dómine : * Cum Sanctis tuis in ætérnum : quia pius es. V). Réquiem ætérnam dona eis, Dómine : et lux perpétua lúceat eis. Cum Sanctis tuis in ætérnum : quia pius es.

Postcommunio

PRæsta, quaésumus, Dómine : ut ánimæ famulórum, famularúmque tuárum, his purgátæ sacrificiis, indulgéntiam páriter et réquiem cápiant sempitérnam. Per Dóminum.

 

AD TERTIAM MISSAM

Oratio

DEus, véniæ largítor et humánæ salútis amátor : quaésumus cleméntiam tuam; ut ánimas famulórum famularúmque tuárum, quæ ex hoc saéculo transiérunt, beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. Per Dóminum.

Lectio libri Apocalýpsis beáti Joánnis
Apóstoli              Apoc. 14, 3

IN diébus illis : Audívi vocem de cælo, dicéntem mihi : Scribe, Beáti mórtui, qui in Dómino moriúntur. Amodo jam dicit Spíritus, ut requiéscant a labóribus suis : ópera enim illórum sequúntur illos.

Graduale. IV Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis Dómine : et lux perpétua luceat eis. V). Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus : ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. V). Et grátia tua illis succurénte, mereántur evádere judícium ultiónis. V). Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequentia Dies iræ, dies illa, ut supra.

Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Joánnem           Joann. 6, 51-55

IN illo témpore : Dixit Jesus turbis Judæórum : Ego sum panis vivus, qui de cælo descéndi. Si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in ætérnum : et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. Litigábant ergo Judaéi ad ínvicem, dicéntes : Quómodo potest hic carnem suam dare ad manducándum? Dixit ergo eis Jesus : Amen, amen dico vobis : Nisi manducavéritis carnem Fílii hóminis, et bibéritis ejus sánguinem, non habébitis vitam in vobis. Qui mandúcat meam carnem et bibit meum sánguinem, habet vitam ætérnam : et ego resuscitábo eum in novíssimo die.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni, et de profúndo lacu : líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum; sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam : * Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus. V). Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus : tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus : fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus.

Secreta

DEus, cujus misericórdiæ non est númerus, súscipe propítius preces humilitátis nostræ : et animábus ómnium fidélium defunctórum, quibus tui nóminis dedísti confessiónem, per hæc sacraménta salútis nostræ, cunctórum remissiónem tríbue peccatórum. Per Dóminum.

Præfatio Defunctorum.

Communio. IV Esdr. 2, 34 et 35. Lux ætérna lúceat eis, Dómine : * Cum Sanctis tuis in ætérnum : quia pius es. V). Réquiem ætérnam dona eis, Dómine : et lux perpétua lúceat eis. Cum Sanctis tuis in ætérnum : quia pius es.

Postcommunio

PRæsta, quaésumus, omnípotens et miséricors Deus : ut ánimæ famulórum famularúmque tuárum, pro quibus hoc sacrifícium laudis tuæ obtúlimus majestáti; per hujus virtútem sacraménti a peccátis ómnibus expiátæ, lucis perpétuæ, te miseránte, recípiant beatitúdinem. Per Dóminum.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 2 novembre 2023 Morti

1° novembre 2023 Ognissanti

1° Novembre. Festa di tutti i Santi
Hymnus ómnibus Sanctis ejus : fíliis Israël, pópulo
appropinquánti sibi : glória hæc est ómnibus Sanctis ejus.

 

1° Novembre Calende

Mercoledì

Festa di Tutti i Santi

Doppio di prima classe con Ottava comune. Messa «Gaudeámus … Sanctórum ómnium».

 

Die 1 Novembris

IN FESTO

OMNIUM SANCTORUM

 Duplex I classis cum Octava communi

Introitus

GAudeámus omnes in Dómino, diem festum celebrántes sub honóre Sanctórum ómnium : de quorum sollemnitáte gaudent Angeli, et colláudant Fílium Dei. Ps. 32, 1. Exsultáte, justi, in Dómino : rectos decet collaudátio. V). Glória Patri. Gaudeámus.

Oratio

OMnípotens, sempitérne Deus, qui nos ómnium Sanctórum tuórum mérita sub una tribuísti celebritáte venerári : quaésumus; ut desiderátam nobis tum propitiatiónis abundántiam, multiplicátis intercessóribus, largiáris. Per Dóminum.

Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis
Apóstoli                  Apoc. 7, 2-12

IN diébus illis : Ecce ego Joánnes vidi álterum Angelum ascendéntem ab ortu solis, habéntem signum Dei vivi : et clamávit voce magna quatuor Angelis, quibus datum est nocére terræ, et mari, dicens : Nolite nocére terræ, et mari, neque arbóribus, quoadúsque signémus servos Dei nostri in fróntibus eórum. Et audivi númerum signatórum, centun quadragínta quatuor míllia signáti, ex omni tribu filiórum Israël. Ex tribu Juda duódecim millia signáti. Ex tribu Ruben duódecim míllia signáti. Ex tribu Gad duódecim míllia signáti. Ex tribu Aser duódecim míllia signáti. Ex tribu Néphthali duódecim millia signáti. Ex tribu Manásse duódecim míllia signáti. Ex tribu Símeon duódecim míllia signáti. Ex tribu Levi duódecim millia signáti. Ex tribu Issachar duódecim millia signáti. Ex tribu Zabulon duódecim míllia signáti. Ex tribu Joseph duódecim signáti. Ex tribu Bénjamin duódecim míllia signáti. Post hæc vidi turbam magnam, quam dinumeráre nemo póterat, ex ómnibus géntibus, et tríbubus, et pópulis, et linguis : stantes ante thronum, et in conspéctu Agni, amícti stolis albis, et palma in mánibus eórum : et clamábant voce magna, dicéntes : Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno. Et omnes Angeli stabant in circúitu throni, et seniórum, et quatuor animálium : et cecidérunt in conspéctu throni in facies suas, et adoravérunt Deum, dicéntes : Amen. Benedíctio, et cláritas, et sapiéntia, et gratiárum áctio, honor, et virtus, et fortitúdo Deo nostro in saécula sæculórum. Amen.

Graduale. Ps. 33, 10 et 11. Timéte Dóminum, omnes sancti ejus : quóniam nihil deest timéntibus eum. V). Inquiréntes autem Dóminum, non defícient omni bono.

Allelúja, allelúja. V). Matth. 11, 28. Venite ad me, omnes qui laborátis, et oneráti estis : et ego refíciam vos. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Matthaéum               Matth. 5, 1-12

IN illo témpore : Videns Jesus turbas, ascéndit in montem, et, cum sedísset, accessérunt ad eum discípuli ejus, et apériens os suum, docébat eos, dicens : Beáti páuperes spíritu : quóniam ipsórum est regnum caelórum. Beáti mites quóniam ipsi possidébunt terram. Beáti qui lugent : quóniam ipsi consolabúntur. Beáti qui esúriunt et sítiunt justítiam : quóniam ipsi saturabúntur. Beáti misericórdes : quóniam ipsi misericórdiam consequéntur. Beáti mundo corde : quóniam ipsi Deum vidébunt. Beáti pacifici : quóniam fílii Dei vocabúntur. Beáti qui persecutiónem patiúntur propter justítiam : quóniam ipsórum est regnum cælórum. Beáti estis cum maledíxerint vobis, et persecúti vos fúerint, et díxerint omne malum advérsum vos, mentiéntes, propter me : gaudéte, et exsultáte, quóniam merces vestra copiósa est in cælis.

Credo.

Offertorium. Sap. 3, 1-2 et 3. Justórum ánimæ in manu Dei sunt, et non tanget illos torméntum mortis : visi sunt óculis insipiéntium mori : illi autem sunt in pace, allelúja.

Secreta

MÚnera tibi, Dómine, nostræ devotiónis offérimus : quæ et pro cunctórum tibi grata sint honóre justórum, et nobis salutária, te miseránte, reddántur. Per Dóminum.

Præfatio communis.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pa­ter omnípotens, ætérne Deus : per Christum Dómi­num nostrum. Per quem majestátem tuam láudant An­geli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsul­tatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne di­céntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Matth. 5, 8-10. Beáti mundo corde, quóniam ipsi Deum vidébunt : beáti pacífici, quóniam fílii Dei vocabúntur : beáti qui persecutiónem patiúntur propter justítiam, quóniam ipsórum est regnum cælórum.

Postcommunio

DA quaésumus Dómine, fidélibus pópulis ómnium Sanctórum semper veneratióne lætári : et eórum perpétua supplicatióne muníri. Per Dóminum.

Infra Octavam Missa ut in Festo, et pro Orationibus juxta diversitatem Temporum assignatis, dicitur 2ª Oratio de Spiritu Sancto, 3ª contra persecutores Ecclesiæ vel pro Papa.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 1° novembre 2023 Ognissanti

In memoriam prof. Wolfgang Waldstein

Il 17 ottobre 2023 è defunto a Salisburgo il prof. Wolfgang Waldstein, Commendatore dell’Ordine di san Gregorio Magno, all’età di novantacinque anni. Professore di Diritto romano all’Università Paris Lodron di Salisburgo e di Ius commune alla Pontificia Università Lateranense, era membro della Pontificia Accademia per la Vita.

Fu vicepresidente di Una Voce Austria, presidente della Vereinigung Pro Missa Tridentina. Negli anni Settanta propugnò il mantenimento della Messa romana tradizionale documentato con il libro in forma di lettera aperta alla Conferenza Episcopale Austriaca Hirtensorge und Liturgiereform. Eine Dokumentation (Schaan/Liechtenstein, Stiftung Lumen Gentium, 1977). Già da allora su questa questione era in contatto con Joseph Ratzinger. Per tutto il resto della sua vita il prof. Waldstein combatté la santa battaglia.

I funerali si svolgeranno in rito tridentino il 31 ottobre 2023 alle 10:30 alla chiesa di St. Sebastian a Salisburgo, retta dalla Fraternità Sacerdotale San Pietro.

Una Voce Italia si unisce al cordoglio dei familiari, amici, allievi ed estimatori e prega in suffragio.

 

 

Pubblicato il In memoriam | Taggato come , , , , , , , | Commenti disabilitati su In memoriam prof. Wolfgang Waldstein

Dal 27 al 29 ottobre 2023 a Roma XII Pellegrinaggio Internazionale ad Petri Sedem

Il XII Pellegrinaggio Internazionale ad Petri Sedem, organizzato dal Coetus Internationalis Summorum Pontificum, si svolgerà quest’anno secondo il seguente programma:

27 ottobre

ore 9 all’Istituto Patristico Augustinianum (Via Paolo VI, 25) VIII Incontro Pax Liturgica. Rubén Peretó Rivas, direttore del Centro Internazionale di Studi Liturgici (CIEL) terrà la presentazione dell’incontro, seguiranno gli interventi: mons. Athanasius Schneider, «Il principio della tradizione nella vita liturgica della Chiesa», Michela Di Mieri, «Storia di un ritorno a casa, Jean-Pierre Maugendre, I nuovi media (radio, televisione e social network) al servizio della Tradizione», Joseph Shaw presenterà il suo libro sulla storia delle richieste presentate alla Santa Sede dal 1966 in poi per la difesa della Messa antica, padre João Silveira, «Africa, terra benedetta per la Tradizione: relazione della missione», Christian Marquant, «Oggi, a 50 anni dal Concilio: è più che mai necessario che i figli della luce siano intelligenti quanto i figli delle tenebre». I lavori termineranno alle ore 16. Registrazione

ore 17:30 alla basilica di S. Maria della Rotonda (Pantheon) vespri solenni officiati da mons. Athanasius Schneider

28 ottobre

ore 9 alla chiesa dei SS. Celso e Giuliano Messa

ore 10 ivi adorazione eucaristica

ore 11 ivi partenza della processione per la basilica di S. Pietro in Vaticano, presieduta da padre Antonius Maria Mamsery

ore 12 alla basilica di S. Pietro venerazione della tomba dell’Apostolo seguita dal canto di Sesta all’altare della Cattedra

29 ottobre

ore 10 alla chiesa dei SS. Celso e Giuliano Messa prelatizia celebrata da mons. Athanasius Schneider

ore 11 alla chiesa della Ss.ma Trinità dei Pellegrini Messa solenne celebrata da mons. Marco Agostini

AVVISO. – I sacerdoti che partecipano al Pellegrinaggio potranno celebrare la loro Messa alla Trinità dei Pellegrini (Piazza omonima, contattare il sacrestano: sagrestia@fssp.it o +39 3482637981) o ai SS. Celso e Giuliano (Via del Banco di Santo Spirito 5, contattare il canonico Landais: chn.landais@icrsp.org)

Il 28 ottobre tutti a Roma

 

Cfr. summorum-pontificum.org

 

Pubblicato il Eventi | Taggato come , , , , , , , , , , , , | Commenti disabilitati su Dal 27 al 29 ottobre 2023 a Roma XII Pellegrinaggio Internazionale ad Petri Sedem

29 settembre 2023 Dedicazione di san Michele Arcangelo


Beati Archángeli tui Michaélis intercessióne suffúlti :
súpplices te, Dómine, deprecámur;
ut, quod ore proséquimur, contingámus et mente.

 

29 Settembre terzo delle Calende di Ottobre

Venerdì

Dedicazione di san Michele Arcangelo

Doppio di prima classe. Paramenti bianchi. Messa «Benedícite Dóminum».

 

Die  29  Septembris

IN  DEDICATIONE

S.  MICHAELIS  ARCHANGELI

Duplex I classis

Introitus                                                                                          Ps. 102, 20

BEnedícite Dóminum, omnes Angeli ejus : poténtes virtúte, qui fácitis verbum eius, ad audiéndam vocem sermónum ejus. Ps. ibid., 1. Bénedic, ánima mea, Dómino : et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus. V). Glória Patri. Benedícite

Oratio

DEus, qui miro órdine, Angelórum ministéria hominúmque dispénsas : concéde propítius; ut, a quibus tibi ministrántibus in cælo semper assístitur, ab his in terra vita nostra muniátur. Per Dóminum.

Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis
Apostóli                    Apoc. 1, 1-5

IN diébus illis : Significávit Deus quæ opórtet fíeri cito, mittens per Angelum suum servo suo Joánni, qui testimónium perhíbuit verbo Dei, et testimónium Jesu Christi, quacúmque vidit. Beátus qui legit, et audit verba prophetíæ hujus : et servat ea, qua in ea scripta sunt : tempus enim prope est. Joánnes septem ecclésiis, quæ sunt in Asia. Grátia vobis, et pax ab eo, qui est, et qui erat, et qui ventúrus est : et a septem spirítibus, qui in conspéctu throni ejus sunt : et a Jesu Christo, qui est testis fidélis, primogénitus mortuórum, et princeps regum terræ, qui diléxit nos, et lavit nos a peccátis nostris in sánguine suo.

Graduale. Ps. 102, 20 et 1. Benedícite Dóminum, omnes Angeli ejus : poténtes virtúte, qui fácitis verbum ejus. V). Bénedic, ánima mea, Dóminum, et ómnia interióra mea nomen sanctum ejus.

Allelúja, allelúja. V). Sancte Míchaël Archángele, defénde nos in proélio : ut non pereámus in treméndo judício. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Matthaéum            Matth. 18, 1-10

IN illo tempóre : Accessérunt discípuli ad Jesum, dicéntes : Quis, putas, major est in regno cælórum? Et ádvocans Jesus párvulum, státuit eum in médio eórum, et dixit : Amen dico vobis, nisi convérsi fuéritis, et efficiámini sicut párvuli, non intrábitis in regnum cælórum. Quicúmque ergo humiliáverit se sicut párvulus iste, hic est major in regno cælórum. Et qui suscéperit unum párvulum talem in nómine meo, me súscipit. Qui autem scandalizáverit unum de pusíllis istis, qui in me credunt, éxpedit ei, ut suspendátur mola asinária in collo ejus, et demergátur in profúndum maris. Væ mundo a scándalis. Necésse est enim ut véniant scándala : verúmtamen væ hómini illi, per quem scándalum venit. Si autem manus tua, vel pes tuus scandalízat te, abscíde eum, et prójice abs te : bonum tibi est ad vitam íngredi débilem, vel claudum, quam duas manus, vel duos pedes habéntem mitti in ignem ætérnum. Et si óculus tuus scandalízat te, érue eum, et prójice abs te : bonum tibi est cum uno óculo in vitam intráre, quam duos óculos habéntem mitti in gehénnam ignis. Vidéte ne contemnátis unum ex his pusíllis : dico enim vobis, quia Angeli eórum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.

Credo.

Offertorium. Apoc. 8, 3 et 4. Stetit Angelus juxta aram templi, habens thuríbulum áureum in manu sua, et data sunt ei incénsa multa : et ascéndit fumus arómatum in conspéctu Dei, allelúja.

Secreta

HÓstias tibi, Dómine, laudis offérimus, supplíciter deprecántes : ut easdem, angélico pro nobis interveniénte suffrágio, et placatus accípias, et ad salútem nostram proveníre concédas. Per Dóminum.

Præfatio communis.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pa­ter omnípotens, ætérne Deus : per Christum Dómi­num nostrum. Per quem majestátem tuam láudant An­geli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsul­tatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne di­céntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Dan. 3, 58. Benedícite, omnes Angeli Dómini, Dóminum : hymnum dícite, et superexáltate eum in saécula, allelúja.

Postcommunio

BEáti Archángeli tui Michaélis intercessióne suffúlti : súpplices te, Dómine, deprecámur; ut, quod ore proséquimur, contingámus et mente. Per Dóminum.

In Missis votivis omnia ut supra, sed post Septuagesimam dicitur :

Graduale. Ps. 148, 1-2. Laudáte Dóminum de cælis : laudáte eum in excélsis. V). Laudáte eum, omnes Angeli ejus : laudáte eum, omnes virtútes ejus.

Tractus. Ps. 102, 20. Benedícite Dóminum, omnes Angeli ejus : poténtes virtúte, qui fácitis verbum ejus. V). Ibid., 21-22. Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus : minístri ejus, qui fácitis voluntátem ejus. V). Benedícite Dómino, ómnia opera ejus : in omni loco dominatiónis ejus, bénedic ánima mea Dómino.

Tempore autem Paschali Missa dicitur ut in ejus Apparitione, die 8 Maji.

Preci

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 29 settembre 2023 Dedicazione di san Michele Arcangelo

15 agosto 2023 Assunzione


Assúmpta est María in cælum, gaudent Angeli,
collaudántes benedícunt Dóminum, allelúja.

 

15 agosto diciottesimo delle Calende di settembre

Martedì

Assunzione della Beata Vergine Maria

Doppio di prima classe con Ottava comune. Messa «Gaudeámus … Maríæ».

 

 

Die  15 Augusti

IN  ASSUMPTIONE

BEATÆ  MARIÆ  VIRGINIS

 Duplex I classis cum Octava communi

Introitus

GAudeámus omnes in Dómino, diem festum celebrántes sub honóre beátæ Maríæ Vírginis : de cujus sollemnitáte gaudent Angeli et colláudant Fílium Dei. Ps. 44, 2.. Eructávit cor meum verbum bonum : dico ego ópera mea Regi. V). Glória Patri. Gaudeámus.

Oratio

FAmulórum tuórum, quaésumus Dómine, delíctis ignósce :  ut qui tibi placére de áctibus nostris non valémus, Genitrícis Fílii tui Dómini nostri intercessióne salvémur : Qui tecum.

Léctio libri Sapiéntiæ
Eccl. 24, 11-13 et 15-20

IN ómnibus réquiem quæsívi, et in hereditáte Dómini morábor. Tunc præcépit, et dixit mihi Creátor ómnium et qui creávit me, requiévit in tabernáculo meo, et dixit mihi : In Jacob inhábita, et in Israël hereditáre, et in eléctis meis mitte radíces. Et sic in Sion firmáta sum, et in civitáte sanctificáta simíliter requiévi, et in Jerúsalem potéstas mea. Et radicávi in pópulo honorificáto, et in parte Dei mei heréditas illíus, et in plenitúdine sanctórum deténtio mea. Quasi cedrus exaltáta sum in Líbano, et quasi cypréssus in monte Sion. Quasi palma exaltáta sum in Cades, et quasi plantátio rosæ in Jéricho. Quasi olíva speciósa in campis, et quasi plátanus exaltáta sum juxta aquam in platéis. Sicut cinnamómum et bálsamum aromatízans odórem dedi : quasi myrrha elécta dedi suavitátem odóris.

Graduale. Ps. 44, 5, 11 et 12. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam, et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. V). Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam : quia concupívit rex spéciem tuam.

Allelúja, allelúja. V). Assúmpta est María in cælum : gaudet exércitus Angelórum. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Lucam                     Luc. 10, 38-42

IN illo témpore : Intrávit Jesus in quoddam castéllum : et múlier quædam, Martha nómine, excépit illum in domum suam : et huic erat soror nómine María, quæ étiam sedens secus pedes Dómini, audiébat verbum illíus. Martha autem satagébat circa frequens ministérium : quæ stetit et ait : Dómine, non est tibi curæ, quod soror mea réliquit me solam ministráre? dic ergo illi, ut me ádjuvet. Et respóndens, dixit illi Dóminus : Martha, Martha, sollícita es et turbáris erga plúrima : porro unum est necessárium. María óptimam partem elégit, quæ non auferétur ab ea.

Credo, per totam Octavam.

Offertorium. Assúmpta est María in cælum, gaudent Angeli, collaudántes benedícunt Dóminum, allelúja.

Secreta

SUbvéniat, Dómine, plebi tuæ Dei Genitrícis orátio : quam etsi pro conditióne carnis migrásse cognóscimus, in cælésti glória apud te pro nobis intercédere sentiámus. Per eúndem Dóminum.

Præfatio de B. Maria Virg. Et te in Assumptióne : quæ dicitur per totam Octavam in omnibus Missis quæ aliam Præfationem non exigant, juxta Rubricas.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus : Et te in Assumptióne beátæ Maríæ semper Vírginis collaudáre, benedícere et prædicáre. Quæ et Unigénitum tuum Sancti Spíritus obumbratióne concépit : et virginitátis glória permanénte, lumen ætérnum mundo effúdit, Jesum Christum Dóminum nostrum. Per quem majestátem tuam láudant Angeli, adórant Dominatiónes, tremunt Potestátes. Cæli, cælorúmque Virtútes, ac beáta Séraphim, sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces, ut admítti júbeas, deprecámur, súpplici confessióne dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Luc. 10. 42. Optimam partem elégit sibi María, quæ non auferétur ab ea in ætérnum.

Postcommunio

MEnsæ cæléstis partícipes effécti, implorámus cleméntiam tuam, Dómine Deus noster : ut, qui Assúmptionem Dei Genitrícis cólimus, a cunctis malis imminéntibus, ejus intercessióne liberémur. Per eúndem Dóminum.

Infra Octavam Missa dicitur ut in Festo; et pro Orationibus juxta diver­sitatem Temporum assignatisdicitur 2ª Oratio de Spiritu Sancto, et 3ª contra persecutores Ecclesiævel pro Papa supra.

 

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 15 agosto 2023 Assunzione

[Cristina Campo,] Il Pellegrinaggio “SS. Pietro e Paolo”. Ad limina Apostolorum

Il 28 e 29 giugno [1970, NdR] gruppi di cattolici tradizionalisti provenienti da tutti i Paesi d’Europa, dal Messico e dagli Stati Uniti sono venuti a Roma in pellegrinaggio di preghiera e di espiazione: preghiera per invocare l’assistenza del Signore sulla Chiesa ed espiazione per riparare i tradimenti che, presentati con il falso nome di “riforme”, ogni giorno si compiono contro la dottrina tradizionale della fede.

La mattina del 28 è stata celebrata al Colosseo una Santa Messa alla quale hanno assistito, comunicandosi, migliaia di fedeli di tutte le età e di tutti i ceti: giovani, contadini, scrittori (fra questi Jean Madiran e Tito Casini), vecchi, persone modestissime. Si sono mossi da lontani Paesi sopportando fatiche e disagi notevolissimi per supplicare il Santo Padre di aiutarli a mantenere intatta la speranza che la Chiesa superi la grave crisi in cui versa. Avevano il volto segnato dal dolore e da una ferma risolutezza.

Nel pomeriggio i pellegrini si sono dati convegno a Santa Maria Maggiore dove, sulla tomba di S. Pio V hanno giurato fedeltà alla Messa tridentina. Quindi, recitando il rosario e tenendo alti i loro stendardi, simboli di una fede gloriosa, hanno raggiunto a piedi San Pietro.

Nella basilica vaticana, davanti alla tomba di San Pio X hanno solennemente confermato la loro fedeltà al Papa, vicario di Cristo, alla Gerarchia e alla dottrina dei Padri rinnovando il giuramento antimodernista.

La notte fra il 28 e il 29 i fedeli l’hanno trascorsa in piazza S. Pietro, pregando sotto le finestre del Santo Padre. Dopo aver invocato l’assistenza dello Spirito Santo e la protezione della Vergine Maria sulla Chiesa, hanno vegliato fino al sorgere del sole alternando il canto di inni sacri con la recita del rosario e delle litanie dei Santi.

La mattina del 29, festa dei Santi Apostoli Pietro e Paolo, è stata celebrata una Messa cantata in gregoriano nella Chiesa di S. Andrea della Valle.

Nel pomeriggio il pellegrinaggio si è concluso con una benedizione solenne a S. Lorenzo in Lucina.

Il programma prevedeva una udienza del Santo Padre. I fedeli avrebbero voluto esprimere al Sommo Pontefice la loro devozione e implorarlo di confortarli con la Sua paterna benedizione. Ma al Papa è stato impedito di ricevere i figli devoti.

Il fatto ha suscitato vivo e doloroso stupore tanto più che, dopo soli tre giorni, l’Osservatore Romano scriveva che “Il Papa, per la sua missione, riceve quanti chiedono di avere il conforto della sua benedizione”. 

La sera del 29 è stata tenuta una conferenza stampa. Dinanzi a un nutrito gruppo di giornalisti italiani e stranieri l’abbé Coache, direttore del movimento “Combat de la Foi”, dopo aver dichiarato che i partecipanti al pellegrinaggio non sono “né ribelli né contestatori” ha sottolineato che “la dottrina irreformabile del Concilio di Trento è stata tradita dai nuovi riti. La Messa – ha aggiunto l’abbé Coache – non è più la rinnovazione incruenta del sacrificio
del Calvario, ma l’assemblea: si è eliminato il sacerdozio gerarchico e sacrale per imporre il presidente dell’assemblea”.

Ha poi preso la parola la dottoressa Elisabeth Gerstner, direttrice del “Movimento Cattolici tradizionalisti Centro Europeo” che ha la sua sede a Monaco di Baviera. L’oratrice ha annunciato la pubblicazione sul prossimo numero di Itinéraires di una lettera aperta dello scrittore Jean Madiran al Papa. Nella lettera il valoroso scrittore cattolico esprime dolore e sdegno per il fatto che “nel testo francese della nuova Messa è stata esplicitamente negata
la divinità di Cristo”.

La signora Gerstner ha quindi rilevato che il pellegrinaggio ha ottenuto lo scopo che si prefiggeva: fare, cioè, un buco nel muro di silenzio che circondava i cattolici tradizionalisti. Infine ha annunciato che sarà ripetuta a Roma la “marcia della fedeltà” l’anno prossimo e quelli che verranno, finché la Chiesa non tornerà ad essere la custode dì quei valori che le sono stati affidati da Cristo e dai Padri.

_____________

A coloro che desiderano documentarsi sulla stampa italiana, intorno al “Pellegrinaggio dei SS. Pietro e Paolo” consigliamo di richiedere i numeri del 29 e 30 giugno 1970 del quotidiano “Il Tempo” (Piazza Colonna Roma), del “Giornale d’Italia” del 29-30 giugno (Piazza Indipendenza 11B Roma), e i numeri 27-28 del settimanale “Lo Specchio” del 5 e 12 luglio (Via XX Settembre n. 1 Roma) i quali hanno pubblicato sul Pellegrinaggio le cronache più accurate.

 

Ad limina Apostolorum

… Ciò che abbiamo visto in quei giorni supera in bellezza e intensità spirituale tutto ciò che ha potuto essere compiuto dai fedeli cattolici in questi ultimi sette anni. E lo hanno compiuto i cattolici fedeli, e non gli altri. “Infine, che hanno fatto, gli altri?” si è chiesto ad alta voce un cattolico che per qualche tempo sperò
dagli altri qualcosa. Nessun vasto movimento spontaneo, nessuna autentica testimonianza di popolo da quel lato: esibizioni ben orchestrate, disperatamente monotone di minuscoli gruppi sempre meno cattolici. La vera folla cattolica
restava dal lato opposto, e lo ha mostrato nel pellegrinaggio ad limina Apostolorum.

Ci si attendeva, confusamente e non senz’ansia, qualcosa di estremamente sincero, senza dubbio, ma forse anche di patetico, di lievemente disordinato e senza un preciso carattere. Troppi ostacoli si erano frapposti a quel viaggio, troppo scarsi apparivano i mezzi, troppo inaccessibili – soltanto a loro – le
comunicazioni di massa perché il risultato non fosse gracile e approssimativo … Amici di poca fede! Avevamo dimenticato che quella gente veniva a congregarsi dai quattro punti cardinali per far preghiera e penitenza e che persino le 100.000 firme, da consegnare a Qualcuno che mostrò di non desiderare
riceverle, erano cosa trascurabile di fronte a quell’intento ben altrimenti assoluto. La potenza di quella gente sgorgava da un altro ordine di cose che non gli stessi impegni di testimonianza, o la loro organizzazione, pur così semplice e intelligente, o l’immensa dedizione dei loro capi. Essi erano venuti per altro, erano ordinati ad altro ed è ciò che lì ha resi irresistibili.

I giornali hanno parlato della grande Messa in Colosseo. Messa di ante-Concilio,
Messa di Messale romano, come l’ha definita Paolo VI, segnando da se stesso la distinzione definitiva tra quella e l’altra messa, la non romana. Messa celebrata da sacerdoti che, come san Giuseppe da Copertino, dopo ogni consacrazione vorrebbero poter svitare il pollice e l’indice e riporli in un cassetto fino alla prossima celebrazione. Messa servita da altri sacerdoti, austeramente, in nigris
perché la Chiesa dei poveri, come dissero, non forniva albe né rocchetti. Messa che si dovette replicare tre volte perché le particole, pur consacrate a migliaia, non furono sufficienti a nutrire l’immensa folla e fu necessario moltiplicarle. “Misereor super turbam – diceva il Vangelo di quella Domenica ho pietà di queste turbe che da tanto tempo mi seguono senza mangiare”. Da quanto era digiuna l’anima di quelle turbe che avevano viaggiato due intere notti totalmente insonni, confessando i preti, confessandosi i fedeli? Quel giorno e il giorno seguente esse furono saziate e restavano ancora ceste e ceste di pani e di pesci perché se ne nutrisse a lungo, copiosamente, la memoria.

E poi l’altra grande Messa nella Basilica di Sant’Andrea, il Primo Discepolo, il fratello del Primo Papa. Con sacerdoti, anche questa volta, in veste di diaconi e di suddiaconi e di chierici. Messa gloriosamente gregoriana. E questa volta, oltre i cordoni di polizia; oltre i piccoli tiranni spirituali venuti a spiare nell’ombra, attratti sempre di nuovo in quell’ombra come i criminali al luogo del crimine, c’erano, ufficialmente, gli osservatori vaticani; che né prima né durante né dopo
proferirono verbo, cosicché la preghiera e la penitenza di quelle turbe servì anche a dimostrare, se ve ne fosse bisogno, come il libero e franco uso di un diritto, imponga sempre, anche in tempi di falsificazioni del diritto, là dove sia infrangibile e pura la volontà di ricevere pane e non pietre.

E infine i giuramenti alle tombe di San Pio V, San Pio X, le migliaia di mani tese una dopo l’altra a toccare, in segno di fedeltà, il simulacro d’oro del Pontefice, levate in segno di promessa, verso la maschera d’oro del Pontefice. Giuramenti di perseveranza e di ortodossia che il clero non è più tenuto a prestare e che, come la lettura del Breviario, la continenza, la custodia amorosa delle chiese e altre cose che il clero lascia cadere dietro di sé, i fedeli silenziosi piamente raccolgono e, con timore e tremore, perpetuano.

Ma è soprattutto della veglia notturna in Piazza San Pietro che vorremmo poter dire qualcosa. Era la parte del programma che più ci impensieriva, quella piazza e le sue notti di smeraldo erano già state perturbate da altre veglie e non si sapeva se non perdurasse in quel luogo uno spirito di ribellione e di equivoco che poteva ancora operare. Amici di poca fede! All’arrivo dei pellegrini, nella loro lunghissima e fine processione, così assorta da aver già stupito tutta Roma, ogni consimile pensiero si dissolve vergognandosi di se stesso. Con questa gente di nuovo si entrava in un’altra orbita. Per dodici ore, dal tramonto all’alba, quei cristiani di tutte le condizioni sociali, dalla principessa romana alla contadina bavarese, dall’intellettuale parigino all’operaio svizzero, pregarono in un raccoglimento inaudito, i volti immutabilmente rivolti verso la tomba dell’Apostolo, totalmente soli, indicibilmente uniti, insensibili a tutto ciò che li circondava: la voce dolce e fitta delle fontane, i tentativi di caroselli importuni e beffardi, subito dispersi da una polizia sempre più deferente, indifferenti persino a quella finestra, altissima sulla piazza, che, ora illuminata ora buia, fino alle tre del mattino sembrò denunciare un’insonnia non meno pertinace del duro rifiuto. Pregavano essi, prostrati sulle pietre, gli occhi fissi al monte profetico, alla Basilica oscura donde, di quando in quando, partiva pieno e soave il rintocco dell’ora. Pregavano e la preghiera pro Pontifice concludeva ogni volta le meravigliose sequenze, gli inni sublimi con i quali e dai quali si era elevata nei secoli la soprannaturale maestà di quella piazza. Alle dieci fu intonato il canto di Compieta che tutto dispone per la notte, il cuore, la coscienza, la vigilanza delle schiere angeliche contro le potestà tenebrose in caelestibus, come avevano insegnato, appunto, i Santi Apostoli Pietro e Paolo. A mezzanotte – dopo un profondissimo e prolungato silenzio nel quale si compì il mistero della Comunione dei Santi, perché l’intenzione era di unirsi a tutte quelle famiglie che non potendo seguire il pellegrinaggio avrebbero vegliato con esso, per esso tutta la notte – a mezzanotte cominciarono le Litanie dei Santi.

Ogni nome di difensore della Fede, di custode eroico della Tradizione – dall’Arcangelo Michele a Pio X – venne replicato due volte, e poiché l’invocazione litanica è già duplice, quattro volte furono iterate nella piazza le
suppliche ad Atanasio a Nicola, a Domenico a Pio, a Giovanna a Caterina a Teresa … E il paradosso di quel popolo, supplicante instantemente per un Domnus Apostolicus che per la prima volta in duemila anni le sottraeva il pane
sostanziale della Tradizione, era senza precedenti nella storia, era il tragico enigma in venti secoli di cristianesimo ed era – in quell’austerità dei volti, senza uno sguardo all’alta finestra accesa – il miracolo di una suprema carità.

Rorate coeli desuper, et nubes pluant justum … si impetrava, e le belle voci dei sacerdoti insistevano con dolce desolazione: Vide Domine afflictionem populi tui, et mitte quem missurus es. Così la prima grande stella si dilatò ad Oriente e fu un canto che ha quattordici secoli, l’Ave Maris Stella a salutarla: l’inno
araldico di Colei che con le sue freschissime mani disperde le angosce e le insidie delle notti. La si cantò percorrendo, in una circumambulazione antichissima e tradizionale, quel colonnato di Gian Lorenzo Bernini eretto sull’antico disegno simbolico di Guglielmo Durando dove il doppio semicerchio figura le braccia dell’Apostolo crocifisso e insieme da ogni colonna è simulata una delle viventi torce cristiane che illuminarono il circo di Nerone nell’atroce notte dei Protomartiri. Persino gli svizzeri di guardia fremettero all’invocazione mattutina, cui fecero seguito le Lodi.

A questo punto le bronzee porte sbarrate dei Palazzi Apostolici erano divenute le Tavole dello Scandalo.

Ma i pellegrini, uscendo dolcemente dalle braccia protese del loro primo Pastore, non vi pensavano assolutamente più, e ciascuno saluta il giorno, sfamato della sua lunga fame, in una compiuta felicità.

 

Cfr. «Una Voce Notiziario»,  1, 1970, pp. 1-5, ora ivi, 76-79 ns, 2000, pp. 4-7.

 

Pubblicato il Senza categoria | Taggato come , , , , , , , , , , | Commenti disabilitati su [Cristina Campo,] Il Pellegrinaggio “SS. Pietro e Paolo”. Ad limina Apostolorum

10 agosto 2023 San Lorenzo

Levíta Lauréntius bonum opus operátus est : qui per signum crucis cæcos illuminávit.

 

10 agosto quarto delle Idi

Giovedì

San Lorenzo Martire

Doppio di seconda classe con Ottava semplice. Paramenti rossi. Messa «Conféssio». Nell’Alma Urbe e nel suo Distretto si omette la commemorazione dell’Ottava della Trasfigurazione, Titolare principale della Cattedrale di Roma, ma si dice il Credo con il Prefazio della stessa Ottava.

 

 

Die  10  Augusti

S.  Laurentii  Martyris

Duplex II classis cum  Octava  simplici

Introitus                                                                                                    Ps. 95, 6

COnféssio et pulchritúdo in conspéctu ejus : sánctitas et magnificéntia in sanctificatióne ejus. Ps. ibid., 1. Cantáte Dómino cánticum novum : cantáte Dómino, omnis terra. V). Glória Patri. Conféssio.

Oratio

DA nobis, quaésumus, omnípotens Deus : vitiórum nostrórum flammas exstínguere; qui beáto Lauréntio tribuísti tormentórum suórum incéndia superáre. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli
ad Corínthios        II Cor. 9, 6-10

FRatres : Qui parce séminat, parce et metet : et qui séminat in benedictiónibus, de benedictiónibus et metet. Unusquísque prout destinávit in corde suo, non ex tristítia aut ex necessitáte : hílarem enim datórem díligit Deus. Potens est autem Deus omnem grátiam abundáre fácere in vobis, ut, in ómnibus semper omnem sufficiéntiam habéntes, abundétis in omne opus bonum, sicut scriptum est : Dispérsit, dedit paupéribus : justítia ejus manet in saéculum saéculi. Qui autem adminístrat semen seminánti : et panem ad manducándum praestábit, et multiplicábit semen vestrum, et augébit increménta frugum justítiæ vestræ.

Graduale. Ps. 16, 3. Probásti, Dómine, cor meum, et visitásti nocte. V). Igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas.

Allelúja, allelúja. V). Levíta Lauréntius bonum opus operátus est : qui per signum crucis cæcos illuminávit. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Joánnem            Joann. 12, 24-26

IN illo tempóre : Dixit Jesus discípulis suis : Amen, amen, dico vobis, nisi granum fruménti cadens in terram, mórtuum fúerit, ipsum solum manet : si autem mórtuum fúerit, multum fructum affert. Qui amat ánimam suam, perdet eam : et qui odit ánimam suam in hoc mundo, in vitam ætérnam custódit eam. Si quis mihi minístrat, me sequátur : et ubi sum ego, illic et miníster meus erit. Si quis mihi ministráverit, honorificábit eum Pater meus.

Credo.

Offertorium. Ps. 95, 6. Conféssio et pulchritúdo in conspéctu ejus : sánctitas, et magnificéntia in sanctificatióne ejus.

Secreta

ACcipe, quaésumus, Dómine, múnera dignánter obláta : et, beáti Lauréntii suffragántibus méritis, ad nostræ salútis auxílium proveníre concéde. Per Dóminum.

Præfatio de Nativitate.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre : nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, pater omnípotens, ætérne Deus: Quia per incarnáti Verbi mystérium, nova mentis nostræ óculis lux tuæ cla­ritátis infúlsit ut, dum visibíliter Deum cognósci­mus, per hunc in invisibílium amórem rapiámur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Do­mina­tiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Joann. 12, 26. Qui mihi minístrat, me sequátur : et ubi ego sum, illic et miníster meus erit.

Postcommunio

SAcro múnere satiáti, súpplices te, Dómine, deprecámur : ut, quod débitæ servitútis celebrámus offício, intercedénte beáto Lauréntio Mártyre tuo, salvatiónis tuæ sentiámus augméntum. Per Dóminum.

¶ Infra Octavam S. Laurentii nihil fit de ea; sed, si celebretur Missa votiva de eodem S. Laurentio, in ea dicitur Glória in excélsis.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 10 agosto 2023 San Lorenzo

6 agosto 2023 Trasfigurazione, titolare principale dell’Arcibasilica del Ss.mo Salvatore

Candor est lucis ætérnæ, spéculum sine mácula, et imágo bonitátis illíus.

 

6 agosto ottavo delle Idi

Nell’Alma Urbe e nel suo Distretto

Domenica Decima dopo Pentecoste

Trasfigurazione di Nostro Signore Gesù Cristo, Titolare principale della Cattedrale di Roma

Doppio di prima classe con Ottava comune. Paramenti bianchi. Messa «Illuxérunt», si omette la commemorazione dei santi Sisto II Papa, Felicissimo e Agapito Martiri.

 

 

Die  Augusti

In  Transfiguratione  D.  N.  J.  C.

Tit. principal. Cathedr. Rom.

Duplex I classis cum  Octava  communi

Introitus                                                                                        Ps. 76, 19

ILluxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ : commóta est et contrémuit terra. Ps. 83, 2-3. Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum! concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini. V). Glória Patri. Illuxérunt.

Oratio

DEus, qui fídei sacraménta in Unigéniti tui gloriósa Transfiguratióne patrum testimónio roborásti, et adoptiónem filiórum perféctam, voce delápsa in nube lúcida, mirabíliter præsignásti : concéde propítius; ut ipsíus Regis glóriæ nos coherédes effícias, et ejúsdem glóriæ tríbuas esse consórtes. Per eúndem Dóminum.

Et fit Commemoratio Dominicæ :

Oratio

DEus, qui omnipoténtiam tuam parcéndo máxime et miserándo maniféstas : multíplica super nos misericórdiam tuam; ut, ad tua promíssa curréntes, cæléstium bonórum fácias esse consórtes. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Petri Apóstoli
II Petri 1, 16-19

CAríssimi : Non doctas fábulas secúti notam fécimus vobis Dómini nostri Jesu Christi virtútem et præséntiam : sed speculatores facti illíus magnitúdinis. Accípiens enim a Deo Patre honórem et glóriam, voce delápsa ad eum hujuscémodi a magnífica glória : Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi complácui, ipsum audíte. Et hanc vocem nos audívimus de cælo allátam, cum essémus cum ipso in monte sancto. Et habémus firmiórem prophéticum sermónem : cui bene fácitis attendéntes, quasi lucérnæ lucénti in caliginóso loco, donec dies elucéscat et lúcifer oriátur in córdibus vestris.

Graduale. Ps. 44, 3 et 2. Speciosus forma præ fíliis hóminum : diffúsa est grátia in lábiis tuis. V). Eructávit cor meum verbum bonum : dico ego ópera mea Regi.

Allelúja, allelúja. V). Sap. 7, 26. Candor est lucis ætérnæ, spéculum sine mácula, et imágo bonitátis illíus. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Matthaéum                Matth. 17, 1-9

IN illo tempóre : Assúmpsit Jesus Petrum, et Jacóbum, et Joánnem fratrem ejus, et duxit illos in montem excélsum seórsum : et transfigurátus est ante eos. Et resplénduit fácies ejus sicut sol : vestiménta autem ejus facta sunt alba sicut nix. Et ecce, apparuérunt illis Móyses et Elías cum eo loquéntes. Respóndens autem Petrus, dixit ad Jesum : Dómine, bonum est nos hic esse : si vis, faciámus hic tria tabernácula, tibi unum, Móysi unum et Elíæ unum. Adhuc eo loquénte, ecce, nubes lúcida obumbrávit eos. Et ecce vox de nube, dicens : Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui : ipsum audíte. Et audiéntes discípuli, cecidérunt in fáciem suam, et timuérunt valde. Et accéssit Jesus, et tétigit eos, dixítque eis : Súrgite, et nolíte timére. Levántes autem óculos suos, néminem vidérunt nisi solum Jesum. Et descendéntibus illis de monte, præcépit eis Jesus, dicens : Némini dixéritis visiónem, donec Fílius hóminis a mórtuis resúrgat.

Credo.

Offertorium. Ps. 111, 3. Glória et divítiæ in domo ejus : et justítia ejus manet in saéculum saéculi, allelúja.

Secreta

OBláta, quaésumus, Dómine, múnera gloriósa Unigéniti tui Transfiguratióne sanctífica : nosque a peccatórum máculis, splendóribus ipsíus illustratiónis emúnda. Per eúndem Dóminum.

Et fit Commemoratio Dominicæ :

Secreta

TIbi, Dómine, sacrifícia dicáta reddántur : quæ sic ad honórem nóminis tui deferénda tribuísti, ut éadem remédia fíeri nostra præstáres. Per Dóminum.

Præfatio de Nativitate.

PEr ómnia saécula sæculórum.
R). Amen.
V). Dóminus vobíscum.
R). Et cum spíritu tuo.
V). Sursum corda.
R). Habémus ad Dóminum.
V). Grátias agámus Dómino Deo nostro.
R). Dignum et justum est.

VEre dignum et justum est, æquum et salutáre : nos tibi semper, et ubíque grátias ágere : Dómine sancte, pater omnípotens, ætérne Deus: Quia per incarnáti Verbi mystérium, nova mentis nostræ óculis lux tuæ cla­ritátis infúlsit ut, dum visibíliter Deum cognósci­mus, per hunc in invisibílium amórem rapiámur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Do­mina­tiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes :

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua. Hosánna in excélsis.

Benedíctus qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis.

Communio. Matth. 17, 9. Visiónem, quam vidístis, némini dixéritis, donec a mórtuis resúrgat Fílius hóminis.

Postcommunio

PRæsta, quaésumus, omnípotens Deus : ut sacrosáncta Fílii tui Transfiguratiónis mystéria, quæ sollémni celebrámus offício, purificáta mentis intelligéntia consequámur. Per eúndem Dómium.

Et fit Commemoratio Dominicæ :

Postcommunio

QUaésumus, Dómine, Deus noster : ut, quos divínis reparáre non désinis sacraméntis, tuis non destítuas benígnus auxíliis. Per Dóminum.

Evangelium Dominicæ in fine :

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum
Lucam                       Luc. 18, 9-14

IN illo témpore : Dixit Jesus ad quosdam, qui in se confidébant tamquam jústi et aspernabántur céteros, parábolam istam : Duo hómines ascendérunt in templum, ut orárent : unus pharisaéus, et alter publicánus. Pharisaéus stans, hæc apud se orábat : Deus, grátias ago tibi, quia non sum sicut céteri hóminum : raptóres, injústi, adúlteri : velut étiam hic publicánus. Jejúno bis in sábbato : décimas do ómnium, quæ possídeo. Et publicánus a longe stans nolébat nec óculos ad cælum leváre : sed percutiébat pectus suum, dicens : Deus, propítius esto mihi peccatóri. Dico vobis : descéndit hic justificátus in domum suam ab illo : quia omnis qui se exáltat, humiliábitur : et qui se humíliat, exaltábitur.

Pubblicato il Calendario | Commenti disabilitati su 6 agosto 2023 Trasfigurazione, titolare principale dell’Arcibasilica del Ss.mo Salvatore